[sonixax]

در تمامِ کشورهای اروپایی همین وضعیت‌هایی که گقتید برقرار هستند یعنی؟ مثلا در سوئد یا فرانسه هم پیدا کردنِ کار پس از تحصیل اینقدر سخت است ؟ یا 8 سال شهروندِ درجه‌ی دوم یا سوم حساب میشویم؟ این که خیلی فجیع میشود ! اینها هم فهمیده‌اند وضعیتِ ما در ایران چگونه است دارند نمک می‌پاشند .
ازدواج چطور؟ خیلی سخت است که زنی را بیابیم که با او ازدواج سوری کنم (حالا یا با پول یا با زبان !)؟ میشود دولت را گول زد بعد ؟ و پس از این آیا بازهم شهروندِ درجه چندم حساب میشوم؟

در مورد پناهندگی، بلی حرفتان درست است . حقِ همه‌‌ی مخالفان است . اما به نظرم آنان که در خطر جانی هستند (که کم نیستند ) در الویتِ بیشتری هستند و متاسفانه خیلی از اینها دیپورت میشود در عوض کسانی که از اروپا صرفا دیسکو و ویسکی را فهمیده‌اند میروند آنجا، در نهایت هم آبروی هرچه ایرانی را میبرند!

به طور کلی همه جا همین آش و همین کاسه است ! ممکن است اندکی سخت تر یا آسان تر باشد ! من خودم 3 تا 4 سال طول کشید تا اقامتم در اینجا محکم شد .
بعد از دریافت شهروندی شما میتوانید بروید در انتخابات شرکت کنید و در صورت برنده شدن جای هورست سیهوفر (رئیس جمهور فعلی) بشینید !
ولی تا قبل از آن و با داشتن اجازه اقامت به شما به چشم یک میهمانِ اغلب ناخوانده نگاه میشود .

ازدواج داستان دیگری دارد ! اگر کیس مناسب پیدا کنید بهترین راه است .
میتوانید 3 تا 4 ساله شهروندی اینجا را کسب کنید و از همان ابتدا همه راهها برایتان باز است (اگر با یک شهروند ازدواج کرده باشید در غیر این صورت همان بساط اقامت دانشجوییست با این تفاوت که اگر کار پیدا نکردید دولت خرجتان را میدهد 18 ماه ضرب العجل هم برای یافتن کار ندارید) . اگر از یک آلمانی بچه دار شوید که دیگر بنشینید روی سیبیل شاه و نقاره بزنید :دی

دیپورتی در کار نیست گرامی ! تنها در شرایطی که پاسپورت ایرانی شخص موجود باشد خطر دیپورت وجود دارد در غیر این صورت به هیچ شکل امکان دیپورت کردن نیست . دیسکو و ... هم رفتنش نه بد است و نه جرم ولی هستند کسانی که خود را پناهنده معرفی میکنند و به محض گرفتن اقامت به ایران سفر میکنند که همین کار باعث سخت شدن شرایط برای بقیه میشود که این افراد را باید گرفت و ....