04-06-2013, 11:03 PM
sonixax نوشته: آری ، در ابتدا باید شرایط سختی را سپری کنید ! پیشتر عکسهایش را هم گذاشته ام !حقیقتاش، من توانِ تحمل زندگی سخت (البته نه فاجعهبار ) را برای دو سه سال دارم . اما برای پناهندگی فکر کنم افرادی هستند که خیلی بیشتر از من به آن نیاز دارند. یعنی وضعیتِ من از لحاظِ امنیتی آنجنان وخیم نیست که برای پناهندگی اقدام کنم و همیشه به کسانی همینطور الکی میروند تقاضای پناهندگی میدهند در حالی که بسیاری از افرادی که واقعا جانشان در خطر است دیپورت میشوند، حس بدی داشتهام . حال اگر همهی راهها را رفتم و نشد ناچارم بروم دنبالِ پناهندگی.
ولی مزایایی دارد که انواع دیگر مهاجرت ندارد !
مثلن :
- با پاسپورت ایرانی هیچ بانکی برای شما حساب باز نمیکند اگر هم باز کند همین طوری بیدلیل حساب را میبندند ! و بدون حساب اینجا یعنی کشک !
- با پاسپورت ایرانی امکان سفرتان محدود است (نهایتن کشورهای شنگن) ولی با پاسپورت آبی به راحتی میتوانید ویزای هر جایی را بگیرید !
- پاسپورت آبی خود به خود پس از 3 سال تبدیل به اقامت دایم میشود (در آلمان) و پس از گذشت 8 سال در مجموع (مدتی هم که به انتظار دریافت اقامت نشسته بودید محاسبه میشود) میتوانید درخواست شهروندی بدهید (اگر مجرد باشید - اگر نباشید 6 سال) .
- با پاسپورت آبی به نوعی شما شهروند (تنها حق رای و به استخدام پلیس درآمدن ندارید) محسوب میشوید و نه میهمان ! که همانها هم پس از دریافت شهروندی (سیتیزن شیپ) برای شما میسر میشود .
- و ...
منتها این راه اندکی شکیبایی و بردباری میخواهد . اگر در یکی از شهرهای بزرگ مثل برلین ، فرانکفورت ، هامبورگ ، کلن ، هانوفر و ... بیوفتید این مدت برای شما بسیار راحت سپری میشود ولی امان از زمانی که در ده کوره ها بیوفتید :دی
حالا آن مزایایی که فرمودید اگر بخواهیم با ویزای تحصیلی برویم و بعد اقامتِ دایم بگیریم وجود ندارد؟
مگر میشود بودن حسابِ بانکی زندگی کرد؟ گاهی این اروپاییها از پاسدارانِ سپاه هم تهوعآورتر میشوند.