[Russell]

این برآمده از قابلیت منحصر بفرد زنان در جلب کردن و بسیج احساسات به نفع خود است . این راهکاری که شما می‌فرمایید اگرچه ضروری و قابل دست‌یابی است ، اما موثر نیست (یا به عبارت بهتر عقیم می‌ماند) چرا که آنقدر که دستگاه پروپاگاندای فمینسیت‌ها قدرتمند است ، مردانی چون من و شما یا آنقدر انگشت‌شمار هستیم که فریادمان به جایی نمیرسد یا اینکه معمولا با بی‌خیالی از کنارشان رد میشویم و میگوییم «بگذار اینقدر قُر بزنند تا بترکند!» غافل از اینکه اینها آنقدر با بی‌شرمی یک به یک دارند سنگرها را تصرف میکنند که در نهایت هیچ معلوم نیست که به کجا قرار است برسیم . بعضی از چیزهایی که میبینم و میشنوم دیگر شگفت‌آور که نه ؛ وحشت‌زا هستند ؛ در آینده بیشتر در این مورد حرف میزنم .
آیا جایی گوش مردان و مردمان زنگ خواهد زد و این انفعالشان در قبال این تحرکات و تحریکات جایی متوقف میشود؟ به نظرم اگر هم اتفاق بیافتد ، خیلی دیر چنین چیزی پیش می‌آید.

بنظر من فمینیست‌ها اگر بیایند بیرون واقعا آن تئوزی‌هایشان را در معرض عموم مورد نقد و مناظره قرار دهند و مردم بدانند واقعا چه میگویند ضربه بزرگی میخورند.آنقدرها هم ضربه ناپذیر نیستند.اساسا با این مزخرفاتی که سر هم میکنند و توهمات هم خودشان بجایی نمیرسند و یکجا بالاخره این سرباز میکند.یک جنبش پادسکسیسم واقعی لازم است،حداقلش اینست که راه را برای حرکتهای بعدی باز میکند.