[SAMKING]

باید بپرسید «امیر» دیگر چه صیغه‌ای‌ست چراکه اسم من امیر هم نیست. جوان‌تر که بودم عضو گروهکی شدم که اعضای آن باور داشتند همه‌ی چیزهای تحمیلی، از جمله اسم را باید دگرگون کرد. هرکس نامی را انتخاب می‌کرد و بقیه باید به آن احترام می‌گذاشتند و کامل و درست آنرا تلفظ می‌کردند، دایی سلیمون، زرافه‌ی سفید و... اسمی که من روی خودم گذاشتم «امیر۲۵۹۱» بود، چراکه به خاطر سپردن آن برای بقیه‌ سخت بود و هر دفعه می‌پرسیدند «دو هزار و چه؟» دلم خنک می‌شد... اکنون که به گذشته می‌نگرم می‌بینیم برای آدمهایی که جهت اقتدارگریزی و مبارزه با جبر گرد هم آمده بودند کلی محدودیت‌ ِ دست و پاگیر برای خودمان اختراع کرده بودیم... این نام از آن دوران مانده، و یادآور خاطرات خوش نوجوانی‌ست.

اگر من و این دوستمان The Invisible Pink Unicorn

هم در آن گروهک بودیم، خودم وی را میکشتم