10-25-2012, 12:03 PM
David Hume نوشته: خیلیها این انتقاد رو به اسرائیل میکنند مثل شما که چرا اسرائیل خیلی وقتها با نظرات شورای امنیت و سازمان ملل موافقت نمیکنه! این قضیه درست هست ولی فقط سطح قضیه رو نشون میده، چرا اسرائیل باید به قطعنامههای یک مشت کشورهای بربر مثل روندا و پاکستان اهمیت بدهد؟ کشورهایی که خودشان تا گردن به خون مردم خود آلوده هستند؟ سازمان ملل به آن شکلی که امروز هست یک شرم برای نوع بشر هست! هر قدرت اخلاقی که یک روز داشته است ، امروز دیگر از بین رفته است ، این را از مردم سوریه میتوانید بپرسید! شورای حقوق بشر سازمان ملل از کشورهای آدم خوار مثل پاکستان و سوریه تشکیل میشود ، من تعجب میکنم که چرا آمریکا اصلا سازمان ملل را از خاک خود بیرون نمیکند تا بروند در دمشق و مسکو شورأ تشکیل بدهند و انقدر قطعنامه صادر کنند تا بترکند!
کسری جان اما این قابل قبول نیست...اسرائیل با رای همین سازمان ملل بود که تشکیل شد و اگر هر کشوری بنا به تشخیص خودش بخواد بگه قبول ندارم که سنگ رو سنگ بند نمیشه!! هر کشوری هم بهونه خودش رو داره...الان ایران هم با همین تشخیص خودش هست که زیر بار قطعنامه های شورای امنیت نمیره دیگه....به هر حال من جوابم رو نگرفتم که این مرز های قابل دفاع رو چطوری اسرائیل برای خودش تشخیص داده و زمین های طرف مقابل رو گرفته؟ تاریخ رو من نخوندم و شاید در سایه سکوت بقیه کشورهای بزرگ دنیا بوده که این کار رو کرده..
David Hume نوشته: طرح تقسیم ۱۹۴۷ دیگه الان مطرح نیست ، اسرائیل باید مرزهای قابل دفاع داشته باشه که مرزهای ۱۹۴۷ قابل دفاع نیست.
از نظر حقوقی من واقعا انقدر اطلاع ندارم اما یعنی تا ابد دیگه اون طرح تقسیم دیگه قابل اجرا نیست؟حتی فرض کن روزی دیگه روابطش با کشور های عربی خوب شه و ایران هم نباشه و افراط گرایی هم نباشه دیگه برنمیگرده به اون مرزها؟ اینکه حتی چنین چیزی قابل تصور هم نباشه به نظر دورنمایی ایجاد میکنه که صلح پایداری رو نبینیم...البته من نظر دقیق طرف فلسطینی رو نمیدونم!!
حرف های طرف مقابل رو هم باید شنید بالاخره:
Why did Arabs reject the proposed UN GA partition plan which split Palestine into Jewish and Arab states?
David Hume نوشته: صهیونیسم از هرزل شروع نشده ، صهیونیسم رو پدر پدر پدر پدر پدربزرگ هرزل در اروپا وقتی در کنار رودخانههای راین و دانوب گریه میکردند که روزی به اسرائیل باز خواهیم گشت ، وقتی یهودی در مراکش و ایران و عراق روزی ۳ بار دعا و گریه میکرد که روزی به اسرائیل باز خواهیم گشت شروع کردند ، صهیونیسم با هرزل شروع نشده است ، اینکه اسرائیل باعث دفاع از یهودیان شده است که شکی درش نیست ولی این دلیلی نیست که یهود به اسرائیل حق مالکیت دارد. حق مالکیت اسرائیل به یهود از حق تعیین سرنوشت یک ملت به خود ، از اینکه اسرائیل جایی بوده است که ما آنجا به دنیا آمدیم از اینکه همیشه در دنیا خارجی بودیم ، از اینکه همیشه یهودیان در اسرائیل ساکن بودند ، و........... بر میاید.
همه اینهایی که میگی درست اما این جنبشی که به موفقیت ختم شد ار هرتزل بود دیگه...اون هم شرایط زندگی خاصی داشت و همون ها هم اون رو سوق داد به انجام این تلاش ها...جنبش های ناسیونالیستی هم تو قرن 18 ام هم بی تاثیر نبود.منظورم این هست که شرایط خاصی که یهودی ها توی اون قرار داشتن هم بی تاثیر نبود در تلاش بیشتر برای تشکیل کشور یهودی!! چیزی از قبل به عنوان مالکیت وجود نداشته برای یهودی ها در اون سرزمین هر چند ریشه های تاریخی عمیقی داشتن...
خب هزاران سال قبل هم خیلی ها خیلی جاها به دنیا اومده بودن...این به طور خاص هیچ حق یا حتی انگیزه ای رو نباید ایجاد کنه...من بیشتر از همه فکر میکنم جنبه مذهبی این قضیه حتی به جنبه ناسیونالیستی اون میچربه!!