[Ouroboros]

دوستان این بحث به راستی سلیقه‌ای‌ست، من از سونیکس گرامی دعوت می‌کنم یک مورد برتری ِ عینی به سود موسیقی هارمونیک، در برابر موسیقی دستگاهی/ردیفی بیاورند، قطعا نخواهند توانست! مانورها و بازی‌ها و شیطنت‌ها و هنرمندی‌هایی هست که می‌توان در سیستم آهنگ‌سازی غربی بکار بست که ما قادر به انجام آن نیستیم، همان‌هایی هم در دستگاه‌های موسیقی ایرانی، که برای یک سبک بسیار سخت‌ و نسبتا بدوی که تا همین اواخر با سازهایی بسیار ابتدایی‌تر نواخته می‌شده، به نحوی باورنکردنی پیشرفته است.

شما چطور موسیقی را به هم‌نوازی تقلیل داده‌اید؟! من شیفته‌ی پرسش/پاسخ ِ تک‌نوازی‌های ظاهرا به هم نامرتبط/باطنا از هم ناگسستنی در موسیقی دستگاهی ایران هستم، هرچند سرسام آور باشند دژم و اندوهی نامتناهی در آنها نهفته است برآمده از صدها سال بندگی و بردگی در خانه‌ی خود.. پیداست که در سنی بسیار پائین از ایران رفته‌اید، یا از کودکی با موسیقی غربی بزرگ شده‌اید، اگرنه هر ایرانی‌ای، بطور نا-آگاه وقتی قطعه‌ای نواخته شده در شور را می‌شنود به یاد چرخ بدکردار و غم عالم و بافور و ... می‌افتد و همینطور بغض گلویش را می‌گیرد..

پ.ن: البته سالهاست که در این سبک خلاقیتی رخ نداده و ارزش تکنیکی چندانی برای آن متصور نیست.. ولی با این وجود آن‌را مطلقا چرند شمردن «از آن حرفهاست».