10-12-2012, 12:51 AM
Mehrbod نوشته: روی هم رفته نوشتهات این چند تا نکته را میخواست برساند امیر جان::e420:
1. چون ادبسار گذشتهامان عربی هم داشته، پس نباید آنرا دور بریزیم، اگر نه ادبسارمان سست میشود.
2. زبان پویا است، باید از دادوستد فرهنگی و واژگان پیشواز
هر دوی اینها + 5 باره دیگر بخوبی بدست سرور مزدک پیشتر پاسخ داده شدهاند:
تقلیل دادن ِ توأم با تحریف ِ نوشتهی دیگران به دو خط، و سپس ادعای اینکه این دو خط قبلا پاسخ گرفتهاند و ایراداتی که میگویی دیگر وارد نیستند و ... نوشتهی من همان بود که نوشتم مهربد گرامی، و تفاوتی هست بنیادین میان «نباید تغییر بدهیم» با «چرا باید تغییر بدهیم» ..
نقل قول:واژهای به نام هوهسته که در زبان پارسی کهن نیست، ولی برای "Eukarya" برساخته شده و بخوبی هم کار میکند.چالش اینست که از روی شکمدرد باید بجای یوکاریوت که واژهای مانوس، دقیق و عینیست بگوییم «هوهستهای» و خودمان را مچل بکنیم یا از روی سردرد؟ اگر زبان هدفی بجز انتقال معنا ندارد، اصالت با واژههای بیشتر شناخته شده است. فقط یک تبصره در اینباره برای من پذیرفتنیست، زمانی که معادل احتمالی ِ مایهی تدقیق معنا میشود، مثلا فرگشت بجای تکامل، که اینجا هم دخیل کردن وابستگیهای ایدئولوژیک بیمعناست، و کاربرد تطور بجای تکامل نیز همان کارکرد را خواهد داشت.
این دیگه چه جور پسرفت پیشرفتهای است آلیس جان؟
زنده باد زندگی!