10-10-2012, 10:42 PM
shirin نوشته: امیرجان من فکر میکنم جامعه ای که بر مبنای آنارشیسم باشه بیشتر یه مدینه فاضله هست. هیچوقت نمیتونه شکل واقعیت به خودش بگیره. وقتی دولت و قانون وجود نداشته باشه همه افراد جامعه اگه برابر باشن همدیگه رو نابود میکنن و جامعه فرو می پاشه یا عده ای قویتر بقیه رو زیر سلطه میگیرن و یه نظام دیکتاتوری به وجود میاد. کلا این قانون طبیعت هست که همیشه موجودات میخوان منابع و امکانات بیشتری داشته باشند و کسی اگه برگ برنده ای داشته باشه تا بتونه منابعی بیشتری برای خودش فراهم کنه استفاده میکنه از اون. به نظرت انسانها کی میتونند این خصیصه غریزی رو به طور کامل بذارن کنار و رفتارهایی کاملا آرمانی و شعارگونه رو در پیش بگیرند؟ و یا حتی اگر هم بخوان درست رفتار کنن تعریف هر انسانی از درست بسیار متفاوت هست با هم چطور عده ای میتونن بدون وجود قانون تعریف شده ای که خودشون رو موظف به تابعیت از اون بدونن به خوبی زندگی کنن؟پیرامون این مسئله پیشتر زیاد صحبت کردهام. تا زمانی که اینهمه نابرابری هست، آرزوی رسیدن به آزادی راستین خیالی بنظر میرسد. من بسیار بعید میدانم که وحشیگری و نبرد برای رسیدن به منابع در انسان ذاتی باشد، بالعکس انسانها تا همین اواخر(بیست هزار سال قبل)بدون همیاری بیچشمداشت و کمک به اعضای ضعیفتر و دستگیری از آنها نابود میشدهاند. اگرهم غریزی باشد، ما بسیاری رفتارهای خوب و بد غریزی را به آسانی دور ریختهایم و دلیلی نیست که نتوانیم این یکی را تعدیل بکنیم، به نحوی که بشود بدون زور دولت کنار هم زندگی آسان و بیدلنگرانی داشت. جامعهی کنونی بشر به سمت پیشرفت درحال حرکت است، من رسیدن به شرایط دولتزدوده و طبقهزدوده را روندی مرحلهمرحله، اما غیرقابل اجتناب میبینم.
زنده باد زندگی!