میدونی چی منو به زندگی دلخوش میکنه با اینکه از نظر مالی آدم پولداری نیستم و خیلی چیزهای مادی مثل اتومبیل که دیگران دارن ندارم؟
امثال همین قدرتهای اصیل و درونی. دلخوشی و سرگرمی خوبیه و در زندگی هم به درد خود آدم شخصا میخوره برای انجام کارهای مورد نیازش و همچنین شغل و درآمد سالم و راحت.
این قدرتها منو از قدرتهای برونی و دست دوم و پول و تجمل و مادیات، تا حد زیادی بی نیاز میکنن
پس از نظر معنوی هم میتونه خیلی به درد آدم بخوره. من میگم حالا که هست و شرایط و فرصت دنیا اینطوره بخوای و نخوای همینه و عاقل اونیه که خودش رو تطبیق بده و از فرصتهای موجود استفاده کنه.
با این علم و توانایی هایی که کسب کردمه که الان میتونم شغل و معاش نسبتا راحتی داشته باشم. حالا نداشتم چی میشد؟ مطمئن باش آدمی مثل من رو به سوی خلاف و بی اعتقادی و خشم و تنفر بیشتر از جهان و دین و خداش و جامعه و دیگر انسانها و حتی همهء موجودات دیگر میرفت! خشم و تنفری بی پایان و اراده ای برای قدرت و خشونت و دفاع از خویش.
خدا و دین شما هم که از اون قدیم دچار تناقض و ایراد و انتقاد بوده تا حالا که وضعش به مراتب بدتر هم شده، و انتظار نداشته باش همه بتونن بهش اونقدر ایمان بیارن و دل خوش کنن که براشون کفایت بکنه. مطلق گرایی در این جهان پر از نسبیت و ابهام و عدم قطعیت به جایی نمیرسه جز ناکارایی در عمل!