09-16-2015, 12:03 AM
Dariush نوشته: تجربهی من که اغلب موفق بوده، این است که
به اضطراب اجازه میدهم هر اندازه میخواهد پیشزفت
کند، یعنی به بدترین اتفاق ممکن با بیشترین جزئیات
ممکن فکر میکنم. استرس یه قالب ذهنی از پیشامدها
میسازد، بنابراین فریب او ممکن است؛ راهکار دم دستی
به گمان من همین است که او را رها کرده تا هر اندازه
که میخواهد رشد کند، در عین حال به زندگی روزمره
خود بپردازید.
مهم است که فرق استرس و اضطراب با نگرانیهای
طبیعی دانسته شود، اولی تقریبا همیشه در صورت
تداوم نوعی بیماری خوانده میشود و در صورت عدم
تداوم نیز نوعی مصمومیت ذهنی از افکار آلوده به
منفینگری. در صورت تداوم من اکیدا پیشنهاد میکنم
به روانشناس یا مشاور مراجعه کنید.
یک چیز دیگر تا از خاطرم نرفته بگویم و آن اینکه یکی از
موثرترین اکتیویتیها برای کمک به فرونشاندن اضطراب
بیوجه بر اساس تجربیات و مطالعاتم، ورزش است. ورزش
علاوه بر آنکه موجب ترشح هورمونهای ضداضطراب در بدن
میشود، خود فعالیتیست کاملا بیطرفانه و فاقد محتوا که
عواطف خاصی را برنمیانگیزاند. همچنین در اینجور مواقع
همیشه توصیه من این بوده که از خواب زیاد و موسیقی
بپرهیزید.
لازم به ذکر است که اضطراب خودش میتواند از نشانههای
افسردگی باشد. بنابراین همچنان توصیهی من این است که
اگر مکررا دچار اضطرابهای بیجا میشوید، به پزشک مراجعه
کنید.
کسشر هم تعاونی؟!