01-20-2014, 01:23 AM
MEHDI نوشته: من فکر می کنم هرکسی تحت درد مداوم و بی وقفه در یک سلول تاریک قرار بگیرد و فقط در حد زنده ماندن بهش غذا بدهند تا به قصد درد کشیدن زنده بماند، آرزوی مرگ می کند. فقط بسته میزان درد دیر و زود دارد. اصلا رنج کشیدن خودش زندگی آدم را کوتاه می کند. بیماری های روحی مگر به جسم آسیب نمی زند و تولید مرض و سرطان نمی کند؟
در شرایط خاصی اگر فرد زیر شکنجه و ستم فراوان بسر کند شاید به مرگ بیاندیشد، همین هم پیرو غرایز آدمیست. (اصل دوری از درد)
اگر هم شما تعمدا خودآزاری میکنید تا خود را به چالش بکشید و احساس برتری و سروری کنید از غریزهی برتریجویی
حکایت میکند. همین که من پارسی نمینویسم و آنرا بیخود و بیجهت یافتهام، زیرا تلاش بیهوده برای مغز ملالآورست!
به نظرم باید شالودهی زندگی بشری را در «تمایلات غریزی» خلاصه کرد. تمام قریب به مطلق انسانها یک مشت دهان
هستند که یک مشت روده به دنبال آن آویخته و منتهی به آلت تناسلیشان شده است. همین!
Catwoman: from here, Bane's men patrol the tunnels. And they're not your average brawlers
Batman: Neither am I
Batman: Neither am I