Mehrbod نوشته: اینجورها هم نیست آنارشی جان، در برابر همان افغانستان براستی ایران امروز سنجش‌پذیره؟
ما با این هم خرافه‌های دینی آیا براستی فرهنگ بسیار بالاتری نداریم، دستکم در جاهایی که آزادی بیشتری بوده، مانند بخشی‌هایی از تهران یا شهرستان‌های آزادتر؟

خب درسته و حرفی نیست...ما به دلایل گوناگونی از اونها جلوتریم که البته همون شانس هم در اون خیلی دخیل بوده و من سهم کمتری رو به تلاش مردم خودمون میدم!!! مثلا موقعیت جغرافیایی،داشتن نفت و منابع طبیعی و حتی مورد توجه بیشتر قدرت های جهانی بودن.

Mehrbod نوشته: برای این فرجامیابی‌ها هنوز زوده، باید زمان داد. نمیشود که 30 سال به اسلام زمان بدهیم، سپس بخواهیم در گذر 5 سال همه چیز درست شود!

ظاهرا از ما که گذشته دیگه مگه اینکه دنبال تو بیایم و جاودانه بشیم...شاید ببینیم این تغییرات رو :e106:!!

Mehrbod نوشته: بسیار زیاد

ما براستی در راستای پرش تاریخی و رسیدن اروپا و فرای آن بودیم که این بدشانسی را آوردیم.

آزادی‌های دوران پهلوی را با چند فرتور از گوشه و کنار در بالا نشان دادم، همه‌اش آبجو و دیسکو نبوده - چیزی که در ذهن ما جا انداخته‌اند،

ولی رسانه‌های توانمندی مانند امروز هم نبوده. با این همه، روند رو به پیشرفت و خوبی را میگذرانده‌اند، همینکه
امروز ما کمپین «حجاب آزاد» داریم و فرهنگ‌مان با عربستان و طالبان و .. سنجش‌پذیر نیست از یادگار! همان دوران نیز هست.

نمیتونم بپذیرم که شانس این همه دخیل بوده...ما خودمون به دست خودمون این کار رو کردیم!! مثلا بدشانسی شاید بشه گفت بیماری شاه بوده یا نوشتن مقاله احمد رشیدی مطلق...

من تحت تاثیر 4 تا آخوند نمیگم آزادی خلاصه شده بوده در آبجو و ویسکی!! ناراحتیم از اینه که خیلی بهتر از این میشد عمل کرد و از همه ظرفیت استفاده نشد...ولی در اینکه اون دوران برای ما شده یه تکیه گاه و انگیزه خب بد نیست!! اما ای کاش اصلا تغییری اتفاق نمیوفتاد که امروز از اون روزها به عنوان پشتوانه یاد کنیم.

Mehrbod نوشته: بحثی که نیست، ولی خوب یک خورده‌ای هم میان خودمان میتوانیم گفتگو کنیم.

روی هم رفته نگرش من و گویا امیر گرامی در اینه که مردم ما هتا همین امروز تَوند بس بالایی دارند، ولی نگرش دیگر
دوستان (خودت، راسل و شیرین) گویا اینه که نه، مردم ما جادو شده‌اند و هرگز نمیتوانند دیگر به پای اروپا برسند

تا چند سال پیش منم خیلی خوش بین بودم...اما هر چه بیشتر وارد اجتماع شدم و مسائل رو لمس کردم بیشتر مطمئن شدم که خیلی غیر واقعی فکر میکردم...اخلاقیات مردم اصلا دگرگون شده و اینها به عنوان فرهنگ جا افتاده...از شدن که میشه اما همون چند نسل رو فراموش نکن...در کل میخواستم بگم من دارم سعی میکنم ایران رو فراموش کنم