در فرهنگ عرب‌ها داشتن زن بیشتر نشانه ی دارندگی بود. مرد ندار به‌‌‌ اسانی‌ نمیتوانست زن بگیرد. خود محمد هم که برای خدیجه کار میکرد نمیتوانست زن بگیرد. خدیجه توسط یکی‌ از محمد خواستگری کرد. محمد گفت من چیزی ندارم که مهریه بدهم و خرج عروسی بهم بزنم. آن عکس گفت اگر زنی‌ از تو مهریه نخواهد و خرج عروسی راا هم بدهد چی‌ ؟
محمد پرسید آن زن کیست ؟ پاسخ شنید : او خدیجه است. نیز محمد به علی‌ پیشنهاد داد که بیا با فاطمه ازدواج کن. علی‌ گفت من پول برای مهریه و خرج عروسی ندارم. محمد گفت : مهریه نمی‌‌خواهد. برای خرج عروسی هما لابد یک زره و چیزی از غنیمت‌های جنگی داری که بفروشی ؟؟؟ عثمان از علی‌ زره آاش را خرید و علی‌ عروسی راه انداخت. و عثمان همان زره را‌‌ به علی‌ هدیه ی عروسی داد. باز در قرآن میگوید موگوید اگر از عهده ی مهریه و عروسی بار نمی‌‌آیید با کنیز‌هایتان نکاح بکنید.
پس بنابراین، زمانی‌ که خدیجه مورد دست محمد باز شد و ضمن که از رهزنی دارا شد شروع به زن گرفتن کار ...دارندگی و برازندگی