01-10-2012, 05:43 PM
من از بچگی یه احساس همدلی با سوسیالیسم داشته ام،فکر میکنم بهمین خاطر هم هست که بسیاری از متفکران قرن بیستم هم گرایشات اینچنینی دارند.ولی بنظر میرسه که این مساله کاملن اقتصادیه.الان سوسیالیسم قرن بیستمی شکست خورده و تمام شده،
مساله اصلی که سرش توافق هست (حداقل در ظاهر مخالفان هم نمیتونند باهاش مخالفت کنند چون بسیار غیر اخلاقی میشه) مبارزه با فقر است.حالا باید ببینیم کاپیتالیسم میتوانه خودش رو اصلاح کند یا سوسیالیسم با قوای تازه و ایده های جدید بر میگرده.حفظ قدرت و پول سرمایه داران و تبلیغات آنها هم انگیزه ایست که نمیتوان نادیده گرفت و در مواردی ایرادات به آن وارد است.این تحلیل من است با داده های کنونی،بیشتر از اون زیادی پیچیده میشه و من حوصلش رو ندارم
مساله اصلی که سرش توافق هست (حداقل در ظاهر مخالفان هم نمیتونند باهاش مخالفت کنند چون بسیار غیر اخلاقی میشه) مبارزه با فقر است.حالا باید ببینیم کاپیتالیسم میتوانه خودش رو اصلاح کند یا سوسیالیسم با قوای تازه و ایده های جدید بر میگرده.حفظ قدرت و پول سرمایه داران و تبلیغات آنها هم انگیزه ایست که نمیتوان نادیده گرفت و در مواردی ایرادات به آن وارد است.این تحلیل من است با داده های کنونی،بیشتر از اون زیادی پیچیده میشه و من حوصلش رو ندارم
"Democracy is now currently defined in Europe as a 'country run by Jews,'" —Ezra Pound
![[-]](https://daftarche.com/images/bootbb/collapse.png)