عرب‌های پیش از اسلام از یک دیدگاه آدم‌های بهتری از مسلمان‌ها بودند.
آنان اهل سازش (تساهل و تسامح) بودند و به باور‌های دیگران کاری نداشتند. در خانه ی کعبه هر کس خدای خودش را نیایش میکرد. آنها گرچه یک فرهنگ ساده ی بیابانی داشتند ولی به اصول اخلاقی پایبند بودند. برای نمونه در ماه‌های "حرام" دیگر دنبال چپاول نبودند. بنا برین اسلام آنان را واپس تر برد.