نقل قول:حالا شما فکر نمیکنید با روند افزایشی تحریمها و گسترش فقر و گرانی، مخالفان هر چه بیشتر برای مبارزه با حکومت و آگاه کردن مردم در تنگنا قرار میگیرند؟

خب مساله اینجاست که واقعا حداقل از روی تجربیات خودم میتونم بگم یک نفر از مردم عادی(جیره خوار حکومت نباشه) هم آمریکا و استکبار و... رو به خاطر تحریم ها مقصر نمیدونند هرچی هست رو مرتبط به کله شقی سران جمهوری اسلامی میدونند.
به طور کلی تحریم فقر و گرانی چیز خوبی نیست ولی اینها پیامدهای گریزناپذیر رفتار جمهوری اسلامی هست و رها شدن از این وضعیت با وجود اون توهمی که گفتم برای جمهوری اسلامی سخت مشکله(این توهم به قدری هست که خامنه ای حتی به دوستان سابق مثل هاشمی اجازه نمیده کمکش کنند) هنوز هم میگم با وجودی که پیشبینی آینده مشکله سرنگون نشدن جمهوری اسلامی در بازه 10 ساله واقعا یک معجزست:))

نقل قول:در مورد سوریه هم کسی حرفی نزد. با سقوط اسد آیا جان تازه ای به مخالفان در ایران دمیده خواهد شد که منجر به شورش گسترده مخالفان شود؟

مطمئنا ایران رو در تنگنای بیشتری قرار میده و از لحاظ سیاست خارجی سخت به ضرر جمهوری اسلامیه ولی بعید میدونم در داخل تاثیر عمده ای داشته باشه،هرچی هست به طور کل اثراتش در مورد تحریم ها و منزوی شدن هرچه بیشتر جمهوری اسلامی میتونه باشه.

نقل قول:یا شما فکر نمیکنید اسراییل و آمریکا منتظر سقوط اسد باشند، که به ایران حمله نظامی نمیکنند؟ یعنی در نبود اسد با خیالی آسوده تر میتوانند حمله بکنند.

اصولا اگر سیستم اوباما رو در نظر بگیریم هرچه ضعیف تر و تنها تر کردن ایران بهترین راهکاره که دو سود داره هم زیان های داخلی برای جمهوری اسلامی داره و هم حمله کردن بهش راحت میشه ولی خب اگر قرار باشه در ریاست جمهوری اوباما حمله ای صورت بگیره در اواخرش احتمالا هست و لزوما با وجود رژیم اسد پیوندی نداره(هرچند تا اون موقع احتمالا اسد سقوط میکنه)

undead_knight نوشته: خب مساله اینجاست که واقعا حداقل از روی تجربیات خودم میتونم بگم یک نفر از مردم عادی(جیره خوار حکومت نباشه) هم آمریکا و استکبار و... رو به خاطر تحریم ها مقصر نمیدونند هرچی هست رو مرتبط به کله شقی سران جمهوری اسلامی میدونند.
به طور کلی تحریم فقر و گرانی چیز خوبی نیست ولی اینها پیامدهای گریزناپذیر رفتار جمهوری اسلامی هست و رها شدن از این وضعیت با وجود اون توهمی که گفتم برای جمهوری اسلامی سخت مشکله(این توهم به قدری هست که خامنه ای حتی به دوستان سابق مثل هاشمی اجازه نمیده کمکش کنند) هنوز هم میگم با وجودی که پیشبینی آینده مشکله سرنگون نشدن جمهوری اسلامی در بازه 10 ساله واقعا یک معجزست:))

جالبه که اگر خود آمریکا هم امروز رفتار جمهوری اسلامی رو بکنه و با همه دنیا دعوا داشته باشه به روزگاری مشابه میوفته .

sonixax نوشته: جالبه که اگر خود آمریکا هم امروز رفتار جمهوری اسلامی رو بکنه و با همه دنیا دعوا داشته باشه به روزگاری مشابه میوفته .

تعریف یک ابرقدرت این هست که اگر چند کشور قدرتمند هم علیهش باشند میتونه اونها رو شکست بده ولی در عمل هیچ کشوری به طور مطلق نمیتونه چنین ویژگی داشته باشه حتی استکبار جهانی:)
اگر در سیاست خارجی بوش و اوباما رو مقایسه کنیم نشون میده اجماع بین المللی و یک تنه حرکت کردن چقدر تفاوت دارند:)

SAMKING نوشته: اکنون چه کسی میتواند بگوید "تعلقات ایدئولوژیکی" بد است؟!!!!!!!!
در آن زمان، کسی که انگیزه اش برای مخالفت با حکومت "تعلقات ایدئولوژیکی" نیست میخواهد چه کند؟ به تصمیم اکثریت نادان برای مخالفت نکردن با حکومت احترام میگذارد؟
یا همچنان مخالف حکومت باقی میماند؟

نه، من اگر اثبات بشود اکثریت قاطعی از مردم ایران خواستار نظام سیاسی فعلی هستند در تمامی عقاید خود تجدیدنظر می‌کنم. «تنها» انگیزه و دلیل ِ من از مخالفت با جمهوری اسلامی اینست که اکثریت مردم ایران مخالف آن هستند(و منهم جزئی از این اکثریت هستم)و این نظام فاقد هرگونه مشروعیتی‌ست، نه اینکه با مالیخولیای شبه‌فاشیستی ِ برآمده از میل به متفاوت‌نمایی ِ من در تعارض است.

undead_knight نوشته: تعریف یک ابرقدرت این هست که اگر چند کشور قدرتمند هم علیهش باشند میتونه اونها رو شکست بده ولی در عمل هیچ کشوری به طور مطلق نمیتونه چنین ویژگی داشته باشه حتی استکبار جهانی:)
اگر در سیاست خارجی بوش و اوباما رو مقایسه کنیم نشون میده اجماع بین المللی و یک تنه حرکت کردن چقدر تفاوت دارند:)

ابر قدرت به خاطر رابطه خوبش با بقیه و سیاستهای درست بوده كه ابرقدرت شده .
ولی همون ابر قدرتش اگر با دنیا چپ بیوفته خیلی زود از هم میپاشه به خصوص با بدهی های وحشتناكی هم كه داره .
بعد این پیزوری ها نه با آمریكا بلكه با تمام دنیا سر جنگ دارند .

Ouroboros نوشته: نه، من اگر اثبات بشود اکثریت قاطعی از مردم ایران خواستار نظام سیاسی فعلی هستند در تمامی عقاید خود تجدیدنظر می‌کنم. «تنها» انگیزه و دلیل ِ من از مخالفت با جمهوری اسلامی اینست که اکثریت مردم ایران مخالف آن هستند(و منهم جزئی از این اکثریت هستم)و این نظام فاقد هرگونه مشروعیتی‌ست، نه اینکه با مالیخولیای شبه‌فاشیستی ِ برآمده از میل به متفاوت‌نمایی ِ من در تعارض است.

به نظر من بین موافق بودن و محترم شمردن نظر اکثریت تفاوت هست.
اشکالی نداره که مخالف حکومت باشیم حتی اگر برآمده از نظر 99.99 درصد مردم باشه،حتی اشکالی نداره که در راه تغییر دادنش تلاش کنیم و نیازی نیست موافقش باشیم.

مسئله این هست که نوع مخالفت چطور باشه اینکه تلاش بشه بخش قابل توجهی از مردم نظرشون رو (در فرض قبل) در مورد حکومت تغییر بدند یا اینکه تلاش بشه حکومت عوض بشه حتی اگر اکثریت اون رو نخواند.

من با تلاش برای تغییر نظر مردم موافقم،به هر حال هر اقلیتی شانس اکثریت شدن داره و تلاش برای اکثریت شدن هم بد نیست در مقابل با این مخالفم که متود حکومت داری به اصطلاح متمدانه، خردمندانه و خیلی علمی!(و یک سری صفات خوشگل که حافظم یاری نمیکنه) رو به زور به اکثریت تحمیل کنیم.

undead_knight نوشته: به نظر من بین موافق بودن و محترم شمردن نظر اکثریت تفاوت هست.
اشکالی نداره که مخالف حکومت باشیم حتی اگر برآمده از نظر 99.99 درصد مردم باشه،حتی اشکالی نداره که در راه تغییر دادنش تلاش کنیم و نیازی نیست موافقش باشیم.

مسئله این هست که نوع مخالفت چطور باشه اینکه تلاش بشه بخش قابل توجهی از مردم نظرشون رو (در فرض قبل) در مورد حکومت تغییر بدند یا اینکه تلاش بشه حکومت عوض بشه حتی اگر اکثریت اون رو نخواند.

من با تلاش برای تغییر نظر مردم موافقم،به هر حال هر اقلیتی شانس اکثریت شدن داره و تلاش برای اکثریت شدن هم بد نیست در مقابل با این مخالفم که متود حکومت داری به اصطلاح متمدانه، خردمندانه و خیلی علمی!(و یک سری صفات خوشگل که حافظم یاری نمیکنه) رو به زور به اکثریت تحمیل کنیم.

بحث کمی «عملی‌تر» از گفته‌های شماست.
نخستین چیزی که باید در چنان شرایطی تغییر داد «دموکراسی‌خواهی‌ست». وقتی نظام مستقر را برآمده از اراده‌ی ملی بدانیم آن‌را یک‌شبه از تئوکراسی ِ فاسد و روبه زوالی که در میان بی‌آبروترین دولت‌های موجود در جهان است بدل به دولتی دموکراتیک و منتج از خواست مردم کرده‌ایم. من با دموکراسی نیز مشکل دارم و آن‌را برای رسیدن به ازادی حقیقی کافی نمی‌دانم، اما هرگز موافق سرنگونی دموکراسی به سود سیستمی الیتیست نبوده‌ام و نیز هم‌اکنون نیستم. حکومت هرگز مشروعیت لازم برای بدل شدن به تریبون حقیقت را ندارد، اگرهم موضع ما بر حق، اما در تعارض با اراده‌ی مردم است، بهتر است حقانیت آن‌را جای دیگری بجز حکومت اثبات بکنیم، و کاری به نظام دموکراتیک و مردم‌پسند موجود نداشته باشیم.

داشتن اکثریت برای حمایت از یک حکومت یک مقدار بیش از اینها مشکل اخلاقی دارد و آنهم در رابطه رفتار حکومت با حقوق فردی انسانها و حقوق بشر است.مثلا با جمهوری اسلامی تنها بخاطر اینکه حقوق اولیه بهاییان و یهودیان را زیر پا میگذارد بنا بر قانون اساسیش یا با آلمان نازی تنها بخاطر اینکه دنبال نسل کشی یهودیان است میشود مخالف بود و در پی رفع این رفتار نااخلاقی حتی به قیمت سقوط اکثریت از قدرت و حاکمت اقلیت بود،نمیتوان؟

Russell نوشته: داشتن اکثریت برای حمایت از یک حکومت یک مقدار بیش از اینها مشکل اخلاقی دارد و آنهم در رابطه رفتار حکومت با حقوق فردی انسانها و حقوق بشر است.مثلا با جمهوری اسلامی تنها بخاطر اینکه حقوق اولیه بهاییان و یهودیان را زیر پا میگذارد بنا بر قانون اساسیش یا با آلمان نازی تنها بخاطر اینکه دنبال نسل کشی یهودیان است میشود مخالف بود و در پی رفع این رفتار نااخلاقی حتی به قیمت سقوط اکثریت از قدرت و حاکمت اقلیت بود،نمیتوان؟

نه نمی‌توان چون دیکتاتوری اکثریت به اقلیت در هر شرایطی بهتر از دیکتاتوری اقلیت به اکثریت است.

Ouroboros نوشته: نه نمی‌توان چون دیکتاتوری اکثریت به اقلیت در هر شرایطی بهتر از دیکتاتوری اقلیت به اکثریت است.

چرا در هر شرایطی بهتر است؟