kheradgera نوشته: چرا باید جنگ داخلی را فاکتور گرفت؟ جنایاتی که جمهوریخواهان یا به قول شما آنارشیست ها انجام می دادند روی فرانکوی جنایتکارو سفید کرد و اصولا این افراد به جز چند سال حکومت و این جنگ داخلی سه ساله کارنامه ای ندارند که اینچنین انقلاب موفق می نامیدشان. من چند سال کتابهایی درباره تاریخ معاصر اسپانیا خواندم و تلاش آنها را بیابم و نام آنها را بگویم.
اما سوسیالیست های اسپانیا که میراث داران همان جمهوریخواهان بودند در سالهای پایانی حکومت فرانکو دانش سیاسی و آینده بینی از خود نشان دادند و اسپانیا را به دموکراسی رساندند.

به این خاطر که در شرایط جنگی همه کس دست به جنایت می زند، و اساسا جنگ یعنی جنایت! و واکنش ِ یک جامعه در آن شرایط هرگز نمی تواند محک ِ خوبی باشد. دموکراسی هم کارنامه ای به مراتب تاریک تر در جنایت جنگی دارد(از جنگ جهانی دوم تا همین عراق و افغانستان). مسئله اینست که دولت «دموکراتیک» و «منتخب» سوسیالیستی(که آنارشیستها هم بخشی از آن بودند، نه تمام ِ آن)، توسط کودتای ِ فرانکو مورد تهاجم قرار گرفت، و آنچه پس از آن اتفاق افتاد «جنگ» بود. فرانکو انقلابیون را قتل عام می کرد و انقلابیون طرفداران ِ سلطنت را. کارنامه ی ِ آنها مشارکت دادن هشت میلیون نفر در اداره ی کشور، راه اندازی موفق ِ نظام تولید محدود و حذف بدون ِ سرکوب جایگاه طبقاتی در جامعه بود. این «جنایاتی» هم که از آنها دم می زنید من نمی دانم چه هستند؟