[Ouroboros]

امیر جان فکر میکنم شما هم در جریانید ک صحبت من اٹرات ضد ویروسی مرفین نیست ما میدانیم تا زمانی ک دارویی مختص از بین بردن این ویروس نباشد ناچاریم به درمان علامتی اکتفا کنیم و همانطور ک میدانیم عمده دلیل مرگ اور بودن این ویروس اٹرات ان بر ریه و سندروم ای ار دی اس و نومونیاست،شوربختانه الان چون با گوشی در خدمتتون هستم نمیتوانم درست و درمان تحقیقات رو اینجا بگذارم در اسرع وقت ک دسترسی به لپ تاب پیدا کردم حتما برایتان میگذارم ولی خودتان هم سرچ کوچکی بزنید از اٹرات مفید مورفین در دوز های پایین بر روی بیماری های تنفسی اگاه خواهید شد به خصوص ک تحقیقاتی وجود داره ک نشان از اٹر اعجاب انگیز مورفین حتی در موارد حاد بستری ک دچار سندروم ای ار دی اس هستن و با سچوریشن های بسیار پایین داره

اساسا همین پائین آوردن TLR9 خودش می‌تواند باعث کاهش شدت واکنش سیتوکینی بشود(در تئوری)، در واقع مشکل همیجناست که قبل از ابتلای قطعی و واکنش شدید مصرف هرگونه تضعیف‌کننده دستگاه ایمنی خطرناک است. این است که من شخصا هیچوقت از چنین موادی برای پیشگیری استفاده نخواهم کرد، مصرف مشتقات تریاک قطعا باعث تضعیف سیستم و واکنش ایمنی شما خواهد شد. بعد هم اگر کار به وخامت در چنان حدی رسید به گمانم همان پردنیزون که درباره‌ی آن صحبت شد بهتر باشد. به هر حال بدن شماست دوست گرامی، من اگر مبتلا بشوم در آغاز از متیلن‌بلو یک گرم در روز، و اگر سلامتم رو به وخامت داشت کلروکین و پردنیزون مصرف خواهم کرد. ولی بعید می‌دانم سمت مخدرهایی به قدرت تریاک و مرفین بروم. من اراده‌ی نه گفتن به دخترکان نوبالغ را ندارم چه برسد به رد کردن انفجار دوپامینی منتج از این مواد. 

یادمه یه زمانی از ال اس دی میگفتی اگه پایه ای روزی ک شر این نکبت های ریشکی از سر مملکت کم شد بریم تو طبیعت بزنیم و صفا کنیم.

ال‌اس‌دی ماده‌ی خدایان است و شوربختانه به گمانم شمار ِ لبراتوارهایی که آن را تولید می‌کنند در جهان کمتر از انگشتان دو دست باشد و پیدا کردن اصل ِ آن در ایران به احتمال قوی غیرممکن است. در طبیعت و اینها هم مال ِ هیپی‌هاست من در خلوت و سکوت و محیط امن خانه فقط جنس ِ می‌زنم!

بسیار تعریف ِ میکرودوز آنرا شنیده‌ام، ای کاش راهی برای پیدا کردن اصلش در ایران بود.

نکبت های ریشکی

من خودم ریشی دارم چنان انبوه که سپاهی و بسیجی با چشم حسرت به آن می‌نگرند و آخوند در خیابان به من سلام می‌دهد! 

من به چشم خودم مرگ یکی از دوستان رو در اٹر کرونا دیدم باور کنید بدترین مرگ هاست به شخصه به ان وضعیت بیوفتم حاضرم گلوله را هم برای رهایی انتخاب کنم چه برسه به نشعگی

متاسفم برای دوست شما، غم آخرتان باشد و یادش جاودانه باد. ای کاش چیزهای بهتری برای دلداری دادن شما بود. من هم داغ رفیق دیده‌ام، به خصوص رفیق خوب که در این جهان از هر گوهری ارزشمندتر است. من نمی‌دانم شما با اندوه چه می‌کنید، من با یاد دوستی که از دست داده‌ام قدم می‌زنم و موسیقی گوش می‌کنم، اما دلم را غم می‌گیرد و از آن به میان جمع فرار می‌کنم، باور بکنید یا نه در خلوت با این غم نشستن برایم ترسناکتر است از کرونا مردن. صبرتان فروان!