[Ouroboros]

پروتوکل جالبی هست. با این حساب اگر زبونم لال مبتلا شدی کلا قصد مراجعه به بیمارستان رو نداری؟!

من نسبت به رفتن به بیمارستان فوبیای عجیبی دارم و می‌ترسم عفونت‌های ثانویه بگیرم حتی در این چند روز یک دستگاه بای‌پپ برای خودم جور کردم که حتی اگر تنفسم هم به مشکل خورد باز بیمارستان نروم
اگر دست خودم باشد بجز برای عمل جراحی هیچوقت پایم را در بیمارستان یا درمانگاه نمی‌گذارم.

راستی دوز ویتامین دی منظورت ماهانه بود یا هفتگی؟؟

درباره ویتامین دی من زیاد مطالعه کرده‌ام و برای بالا بردن سطوح به نظر می‌رسد مصرف دوز پائین روزانه بسیار بهتر است(مثلا ۲۰۰۰ واحد هر روز)تا دوزهای بالای هفتگی و ماهانه، اما برای تغییزات سریع در نحوه واکنش سیستم ایمنی بهتر است یکی دو مگادوز مصرف بکنیم. منظور من این است که به محض شروع شدن علائم یک پنجاه هزارتا روز اول و یک پنجاه هزار تا روز دوم مصرف بکنیم.

استیل سیستئین هم 600 میلی گرم هست که دو بار در روز هم قابل استفاده هست.

بله درست می‌گویید.
من خاطرم هست جایی خواندم که نک ممکن است اثر خوبی نداشته باشد، هرچه می‌گردم انرا پیدا نمی‌کنم اکنون. یک حجم عظیمی از مطالعات اما اثر مفید ان در کاهش شاخص مرگ‌آوری عفونت‌های منجر به التهاب شدید ریوی را تائید می‌کند این است که در لیستم قرارش دادم. من یک بسته نک بالک دویست و پنجاه گرمی دارم که خودم از آن هفته‌ای دو سه بار برای بالا نگه داشتن سطوح گلوتاتیون بدنم استفاده می‌کنم.

ناپروکسن هم در صورت استفاده همزمان با لوزارتان، باعث کاهش اثر اون میشه.

من اصلا لوزارتان را در لیست قرار ندادم، شاخص کاهش ace2 بر اثر مصرف لوزارتان آنقدر نیست که بتواند راه ورود ویروس به اندام‌ها را ببندد و خطر up regulation در قلب هم وجود دارد. این است که کلا این دارو به درد کاهش احتمال ابتلا یا کاهش شدت بیماری نمی‌خورد. این است که پست اول من در این تاپیک باید به کلی نادیده گرفته بشود!

نکته دیگه ای هم هست که دیسترس تنفسی ناشی از COVID19 تا حدی قابل کنترل هست معمولا اما میوکاریت ( به علت وجود گیرنده های ACE2 روی سلول های قلب ) ناشی از اون به شدت کشنده هست، در عرض یک تا دو روز منجر به مرگ میشه. جوری هست که میگن اصلا بیایم COVID19 رو بیماری قلبی بدونیم تا تنفسی.

نفرین!
از طرف دیگر، پردنیزون برای مهار و کاهش میوکاردیت موثر بوده و بگمانم اصلا درمان استاندارد است؟:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC6096625