03-15-2020, 12:30 PM
وزیر بهداشت فرانسه هم مثل وزارت بهداشت ایران که تجویز بتامتازون را برای کروناویروس ممنوع کرده است، مصرف ایبوپروفن و کورتیزون را ممنوع کرده تا جایی که دیگر داروخانههای فرانسوی این داروها را نمیفروشند. او پیشنهاد کرده بجای اینها از استومینوفن استفاده بشود(لینک).
ما قبلا هم این را میدانستیم، در عفونتهای خفیف هرگونه سرکوب واکنش ایمنی باعث تحرک و گسترش بیشتر ویروس میشود و به شدت بیماری میافزاید، اما در مواقعی که عفونت باعث طوفان سیتوکین و تب بسیار شدید شده و میتواند به سرعت ارگانهای بدن را از کار بیاندازد دقیقا پدیده مورد نیاز است. مسئله اینجا پیدا کردن نقطهای که در آن بیماری به سمت وخامت غیرقابل جبران حرکت میکند و تنها راه باقی مانده مصرف داروهای سرکوب کننده سیستم و واکنش ایمنی هستند است.
بهترین راه برای تشخیص وجود طوفان سیتوکین اندازه گیری فریتین خون است، که آزمایش بسیار سادهای هم هست و جواب آن به سرعت آماده میشود، اما با در نظر گرفتن شرایط وخیم بیمارستانها و آزمایشگاهها در این روزها و احتمال بدتر شدن آن در روزهای اینده انتظار بیجاییست که پس از وخامت حال بیمار هر مثلا دوازده ساعت فریتین خون اندازهگیری بشود. در این مواقع پزشکی که بیست چهار ساعت است نخوابیده از روی مشاهدهی علائم حیاتی، ظرف سی ثانیه تا دو دقیقه بیمار را تریاژ میکند. اگر شما شخص ثروتمند یا ذینفوذی هستید و میتوانید به یک بیمارستان خصوصی بسیار مجهز و گرانقیمت در شمال شهر تهران بروید و پول فراوانی خرج بکنید مانتیورینگ سطوح فریتین باید جزو درخواستهای اصلی شما باشد.
اما اگر یک آدم عادی هستید و چارهای بجز رفتن به یکی از سلاخخانههای دولتی ندارید چاره چیست؟ به نظر میرسد مراحل مداخلهی درمانی معطوف به تضعیف سیستم و واکنش ایمنی باید سه مرحله اصلی داشته باشند: ۱.تب بالای ۳۸.۸ درجه، ۲.بیمار با دیسترس شدید تنفسی روبروست و به سختی میتواند نفس بکشد، ۳.بیمار هوشیاری خود را از دست داده و بدون کمک ونتیلیتور توان تنفس ندارد.
میشود به این سه ضربان بسیار تند یا کند قلب را هم افزود اما در ادبیات منتشر شده پیرامون این بیماری من ندیدهام که این عارضه بدون یکی از سه مورد بالا و به تنهایی ظاهر بشود. مهمتر از همه این است که ما به هیچ عنوان تا رسیدن تب به ۳۸.۸ درجه هیچ مداخلهی درمانی نکنیم و به سیستم ایمنی اجازه مبارزه با پاتوژن را بدهیم. هرگونه مصرف سرخود ِ داروهای ضدالتهاب در این مرحله میتواند به گسترش و شدت بیماری کمک کرده، در بهترین شرایط مدتزمان درمان را افزایش بدهد و در بدترین شرایط به کامپلیکیشنهای بعدی منجر بشود. اما وقتی تب از ۳۸.۸ گذشت ما یک گواه بسیار قدرتمند داریم که بیماری شدید است و بدن بیمار میتواند نیاز به مداخله درمانی داشته باشد. در این شرایط چه باید کرد؟ به نظر میرسد کورتیزون، ایبوپروفن و بتامتازون مستقیما در تشدید بیماری نقش داشتهاند و برای مداخله در این مرحله پیشنهاد نمیشوند. از گزینههای باقیمانده وزارت بهداشت فرانسه استومینوفن را در این مرحله پیشنهاد میدهد. من ایندومتاسین را پیشنهاد میکنم و شخصا اگر به این مرحله از بیماری برسم ایندومتاسین را ترجیح خواهم داد، به دو دلیل.
اول اینکه ایندومتاسین بسیار سریعتر و قویتر از استومینوفن در کاهش تبهای شدید عمل میکند :
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/7979622
دوم، و مهمتر، اینکه، ایندومتاسین یک اثر ِ ضدویروسی پیشتر ناشناخته و منحصربفرد در مهار کرونویروس سارس دارد!
https://www.intmedpress.com/servefile.cf...5f99be9211
مطالعهی بالا هم در ویترو بوده و هم در سگهای زنده، هرچند این سندیت کافی برای تائید اثر ایندومتاسین بهروی کروناویروس۱۹ در انسان نیست، خیلی بهتر از اثر کاملا ناشناختهی استومینوفن در این مرحله است. منظور از پزشکی مدلمحور بجای پزشکی سندیتمحور همین است، در غیاب مطالعات علمی بسنده به روی اثر این دو دارو به روی انسانهای مبتلا به کروناویروس۱۹ در انسان، بهتر است ما گزینهای را انتخاب بکنیم که مطالعهی محدودی در سگها به روی ویروسی مشابه داشته تا گزینهای که هیچ مطالعهای به نفع ان وجود ندارد.
پروتوکل پیشنهادی : ۵۰ میلیگرم ایندومتاسین اورال و پس از آن ۲۵ میلیگرم هر هشت ساعت. مانیتورینگ دقیق علائم حیاتی بیمار برای ردیابی میزان و شدت و سرعت پیشرفت بیماری. پس از مداخله دارویی خطر تشدید بیماری یک خطر جدیست و باید بیمار در روزهای آینده تحت نظر باشد.
بعدا درباره دو مرحله بعدی هم مینویسم.
ما قبلا هم این را میدانستیم، در عفونتهای خفیف هرگونه سرکوب واکنش ایمنی باعث تحرک و گسترش بیشتر ویروس میشود و به شدت بیماری میافزاید، اما در مواقعی که عفونت باعث طوفان سیتوکین و تب بسیار شدید شده و میتواند به سرعت ارگانهای بدن را از کار بیاندازد دقیقا پدیده مورد نیاز است. مسئله اینجا پیدا کردن نقطهای که در آن بیماری به سمت وخامت غیرقابل جبران حرکت میکند و تنها راه باقی مانده مصرف داروهای سرکوب کننده سیستم و واکنش ایمنی هستند است.
بهترین راه برای تشخیص وجود طوفان سیتوکین اندازه گیری فریتین خون است، که آزمایش بسیار سادهای هم هست و جواب آن به سرعت آماده میشود، اما با در نظر گرفتن شرایط وخیم بیمارستانها و آزمایشگاهها در این روزها و احتمال بدتر شدن آن در روزهای اینده انتظار بیجاییست که پس از وخامت حال بیمار هر مثلا دوازده ساعت فریتین خون اندازهگیری بشود. در این مواقع پزشکی که بیست چهار ساعت است نخوابیده از روی مشاهدهی علائم حیاتی، ظرف سی ثانیه تا دو دقیقه بیمار را تریاژ میکند. اگر شما شخص ثروتمند یا ذینفوذی هستید و میتوانید به یک بیمارستان خصوصی بسیار مجهز و گرانقیمت در شمال شهر تهران بروید و پول فراوانی خرج بکنید مانتیورینگ سطوح فریتین باید جزو درخواستهای اصلی شما باشد.
اما اگر یک آدم عادی هستید و چارهای بجز رفتن به یکی از سلاخخانههای دولتی ندارید چاره چیست؟ به نظر میرسد مراحل مداخلهی درمانی معطوف به تضعیف سیستم و واکنش ایمنی باید سه مرحله اصلی داشته باشند: ۱.تب بالای ۳۸.۸ درجه، ۲.بیمار با دیسترس شدید تنفسی روبروست و به سختی میتواند نفس بکشد، ۳.بیمار هوشیاری خود را از دست داده و بدون کمک ونتیلیتور توان تنفس ندارد.
میشود به این سه ضربان بسیار تند یا کند قلب را هم افزود اما در ادبیات منتشر شده پیرامون این بیماری من ندیدهام که این عارضه بدون یکی از سه مورد بالا و به تنهایی ظاهر بشود. مهمتر از همه این است که ما به هیچ عنوان تا رسیدن تب به ۳۸.۸ درجه هیچ مداخلهی درمانی نکنیم و به سیستم ایمنی اجازه مبارزه با پاتوژن را بدهیم. هرگونه مصرف سرخود ِ داروهای ضدالتهاب در این مرحله میتواند به گسترش و شدت بیماری کمک کرده، در بهترین شرایط مدتزمان درمان را افزایش بدهد و در بدترین شرایط به کامپلیکیشنهای بعدی منجر بشود. اما وقتی تب از ۳۸.۸ گذشت ما یک گواه بسیار قدرتمند داریم که بیماری شدید است و بدن بیمار میتواند نیاز به مداخله درمانی داشته باشد. در این شرایط چه باید کرد؟ به نظر میرسد کورتیزون، ایبوپروفن و بتامتازون مستقیما در تشدید بیماری نقش داشتهاند و برای مداخله در این مرحله پیشنهاد نمیشوند. از گزینههای باقیمانده وزارت بهداشت فرانسه استومینوفن را در این مرحله پیشنهاد میدهد. من ایندومتاسین را پیشنهاد میکنم و شخصا اگر به این مرحله از بیماری برسم ایندومتاسین را ترجیح خواهم داد، به دو دلیل.
اول اینکه ایندومتاسین بسیار سریعتر و قویتر از استومینوفن در کاهش تبهای شدید عمل میکند :
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/7979622
نقل قول:The efficacy of indomethacin and acetaminophen as antipyretics was compared in 43 febrile patients with uncomplicated falciparum malaria. Each patient was randomly assigned to receive low oral doses of indomethacin (25 mg three times a day) or acetaminophen (1000 mg four times a day) as well as mefloquine. Oral temperature was measured before dosing and then every 4 h until apyrexia. Indomethacin was significantly quicker at clearing fever than acetaminophen (P < 0.05) and at reducing excessively high fever (> or = 39 degrees C) to a safer range (< 39 degrees C). No adverse effects were observed in either treatment group. The study shows that indomethacin is a potent antipyretic agent. It appears to be a safe alternative to acetaminophen for the treatment of febrile malarial patients who may benefit from antipyretic medication, including those unresponsive to treatment with acetaminophen.
دوم، و مهمتر، اینکه، ایندومتاسین یک اثر ِ ضدویروسی پیشتر ناشناخته و منحصربفرد در مهار کرونویروس سارس دارد!
https://www.intmedpress.com/servefile.cf...5f99be9211
نقل قول:Unexpectedly, we found that INDO has a potent direct antiviral activity against the coronaviruses SARS-CoV and CCoV. INDO does not affect coronavirus binding or entry into host cells, but acts by blocking viral RNA synthesis at cytoprotective doses. This effect is independent of cyclooxygenase inhibition. INDO's potent antiviral activity (>1,000-fold reduction in virus yield) was confirmed in vivo in CCoV-infected dogs
مطالعهی بالا هم در ویترو بوده و هم در سگهای زنده، هرچند این سندیت کافی برای تائید اثر ایندومتاسین بهروی کروناویروس۱۹ در انسان نیست، خیلی بهتر از اثر کاملا ناشناختهی استومینوفن در این مرحله است. منظور از پزشکی مدلمحور بجای پزشکی سندیتمحور همین است، در غیاب مطالعات علمی بسنده به روی اثر این دو دارو به روی انسانهای مبتلا به کروناویروس۱۹ در انسان، بهتر است ما گزینهای را انتخاب بکنیم که مطالعهی محدودی در سگها به روی ویروسی مشابه داشته تا گزینهای که هیچ مطالعهای به نفع ان وجود ندارد.
پروتوکل پیشنهادی : ۵۰ میلیگرم ایندومتاسین اورال و پس از آن ۲۵ میلیگرم هر هشت ساعت. مانیتورینگ دقیق علائم حیاتی بیمار برای ردیابی میزان و شدت و سرعت پیشرفت بیماری. پس از مداخله دارویی خطر تشدید بیماری یک خطر جدیست و باید بیمار در روزهای آینده تحت نظر باشد.
بعدا درباره دو مرحله بعدی هم مینویسم.
زنده باد زندگی!