[Dariush]

از دید سیستم تکنولولژیک بروشنی خشم از گونه‌یِ یکمی/مُدرن بهتر است چون آسیب
فیزیکی دربر ندارد یا اندک دربر دارد, هنگامیکه خمینی و خلخالی مایه آشوب بیشتر و جدّی‌تر میباشند.

هتّا درآورده‌اند بازی‌هایِ رایانه‌ای مایه‌یِ کاهش خشونت نیز در جامعه میشوند که
یک علّت آن به گمان بالا همین سرباز شدن گذرا و "تخلیه" شدن وناخوشنودی از زندگی است.

بله مدرنیسم در ظاهر ناهنجاری‌های اینچنینی را در خود
حل می‌سازد و به جامعه روش‌های بی‌آسیب
نمایش خشونت و تخلیه انرژی را می‌دهد. اما پرسش
این است که جامعه تا کجا می‌تواند عفونت‌های خودش
را ببلعد و هضم‌شان کند؟

در جامعه‌ی سنتی، اگرچه روش‌هایی که بکار گرفته می‌شد
اغلب خشونت‌آمیز و وحشیانه بود، اما به جراحی‌ای می‌مانست
که تومور را یکبار از جایش کنده و دور می‌انداخته و از این منظر
اگرچه مساله به ساده‌ترین شکل‌اش حل می‌شده، اما نمی‌توان
منکر کارایی‌اش شد.

در حاشیه بگویم که در میان جوانان غربی که به داعش پیوسته‌اند
گیمرها، سهم بزرگی دارند؛ نگاهی کنید به تبلیغات داعش
برای گیمرها.