[Nikzad Mehrazmanesh]

خنده دار تر از این نمیشد تصورتون از روشنفکری رو بیان کنید:))روشنفکری اشکال مختلفی داره، و اصلا "مرجعیت" ضد روشنفکریه. روشنفکری مرجعیت محور مثل نور تاریک ناموجحوده.
گویا متوحه نشدید، نوسنت گرایی خودش چیزی سنتی نیست! اتفاقا هم زاییده و هم دارای صفات روشنفکریه فقط با ابزار تفکر انتقادی میخواد ریشه تفکر انتقادی رو بخشکونه(اندیشمند سنتی اینکار رو نمیکنه)

چی خنده دار بود؟ تصورم یا شیوه بیانش؟ اگر شیوه بیانم خنده داره بگو برم طنز نویس بشم
روشنفکری اونطور که رخ داد و دیدیم و نه اونطور که می گن "باید می بود" و مخصوصا روشنفکری اقشار روشن فکر که عمده توده تحصیل کرده رو تشکیل میده منظورم بود.روشنفکران مگه ارزش های بنیادین ندارن که خرد نقادی هم اگه باشه در اون چارچوب فقط کار می کنه ؟ آزادی لیبرالی ، برابری در حقوق که بعدها به برابری در منزلت گرایش های جنسی هم تعمیمش دادن، زنمحوری،اومانیسم و نفی هر گونه مقام و منزلت موروثی و ... اندیشیدن روشنفکران اینطور نیست که همه چیزو به پرسش بگیرن اگر هم جایی اندیشه بدیع و بدعتی بوده خیلی موارد تبدیل به فرهنگی شده که پیروی از آن بعدا برای "اقشار روشنفکر" شرط روشنفکری محسوب میشه کسی که شرط های روشنفکری رو به پرسش بگیره از طرف روشنفکران انگ واپسگرا می خوره.
تعریف واژه نامه ای پدیده ها هم خیلی مواقع با رخدادشون یکی نیست مثل فمینیسم که داریم می بینیم عملا قدرتمندسازی زنان به هر قیمتیه ولی خب دیکشنری در تعریفش روی یک بخش کوچکی از کارهای فمینیست ها که هرجا تبعیض بوده برابری خواستن زوم میکنه طوری که انگار اصلا فمینیسم فقط برای برابری بوده یا در هر جایی لزوما دنبال برابریه در حالی که رخدادش چیز دیگه ای نشون میده.

این تیکه حرف های امیر رو در زندگی روزمره داریم می بینیم:

یک مدل بخردانه سیستمی‌ست مبتنی بر پروتکل‌های عقلانی که فرد را از وظیفه‌ی شخصاً همه چیز را مورد بررسی و نقد بخردانه قرار دادن معاف می‌کند، چراکه تا وقتی او به پروتوکول‌ها پایبند مانده، یعنی از ابزاری بخردانه استفاده می‌کند، نتیجه‌هایی که می‌گیرد نیز بخردانه باقی خواهند ماند. مثلاً «علم» یک مدل بخردانه است. یک جایی در این میان اما، نتیجه‌ها در تضاد با پیشفرضها قرار می‌گیرند. برای مثال اگر روح خردگرای مورد تعریف شما را(که احتمالا همه‌ی ما با آن موافق هستیم، یا دستکم خود من نقد جدی به آن ندارم)بپذیریم و اعمال بکنیم، «منطقی»ست که تا قبل از مطالعه و شناخت دقیق و درست مثلا نظریه‌ی آشوبها راجع به آن اظهار نظر نکنیم و یا ذهن خود را پیرامون آن نبندیم. اما آنچه در جهان حقیقی رخ می‌دهد یکسره متفاوت است: لوله‌کشی که کوچکترین ایده‌ای از قواعد و مفاهیم فیزیک ندارد، به صرف اینکه مدل بخردانه‌ی علمی را موثر تلقی می‌کند و به نهادهایی که از پروتکل‌های آن پیروی می‌کنند پایبند است، و مثلا معتقد است که هاروارد نهادی‌ست مبتنی بر این پروتکل‌ها و به این دلیل قابل اعتماد، آنچه را که نمی‌فهمد به طور تلویحی می‌پذیرد. پذیرفتن فیزیک کوانتوم از سوی یک لوله‌کش نه محصول اندیشیدنی نقادانه و دست‌اول، که محصول ایمان به نهادهای مولد آنست.

در مورد نو سنت گرایی هم سوال من اینه که در شرایطی که زنجیره سنت گسسته چطور میشه سنت گرایی تبدیل به یه نوع بنیادگرایی نشه ؟ یعنی فرق بنیادگرا با نو سنت گرا چیه جز این که بنیادگرا می خواد به یه شیوه مدرنیستی وانقلابی ای بپره به اول و اصل ولی نو سنت گرا می خواد بپره به یه جایی خیلی جلوتر از آغاز سنت یعنی جایی که سنت از اونجا قطع شده ؟ یا نه سنت گرایی فقط به معنی چوب لای چرخ روشنفکری گذاشتن و حرکتشو کند کردنه ؟