[Dariush]

و من بگویم که من قبول دارم که جنگ‌هایِ خونین مذهبی بسیار بی‌رحمانه بوده‌اند. بسیار بی‌رحمانه.
Total war بوده! ولی آیا شما از ابوغریب و گوانتانامو خبر دارید؟ آیا از هیروشیما و توکیو و درزدن خبر دارید؟
آیا خبر دارید که این جنایات را لیبرال دموکرات‌ها ی مدرن شما برای پایان دادن به جنگ انجام داده‌اند؟
آیا جنگ‌هایِ قرن نوزدهم مونارک‌هایِ اروپایی اینچنین بود؟ یا لنین ترقی خواه و مدرن شما بود که
در را بروی چنین جنگ‌هایی گشود. نبرد بی‌رحمانه‌ای که در آن هیچ جنایتی ممنوع نیست چرا که
نبردی‌ست در راه صلح ابدی با موجوداتی بدوی و کمتر از انسان و در این میان چه خبری ناگوارتر از
اینکه این جنگ هم ابدی‌ست چراکه جنگی‌ست علیه طبیعت انسان!

شما نباید تمام جنگ‌های عصر جدید را به پای مدرنیسم بگذارید. من شما را ارجاع می‌دهم به جنگ بوسنی
که جنگی بود اگرچه ضدمسلمانان، با اینحال با ایده‌های ملی‌گرایی و نژادپرستانه که از جمله‌ ایده‌های اصیل ِ
سنتی هستند، شروع شد. این جنگ بعد از جنگ جهانی دوم بزرگترین نسل‌کشی تاریخ بشر بود. هرچند که
خود هیتلر و نازیسم به عنوان ابداع‌گران ِ جنگ ِ جهانی دوم خود از همان قماش بودند.

من متوجه هستم که مظاهر مدرنیسم از قبیل ِ سلاح‌های فوق‌پیشرفته‌‌ی جنگی غیر از خود مدرنیسم نیستند
اما شما نیز نباید از خاطر ببرید که جنایتکاران سنتی نسبت به بکارگیری پیشرفته‌ترین سلاح‌های عصر خود برای
کشتار و قتل‌عام هیچ بی‌علاقه نبودند. مطالعه‌ی سیره‌ی حرام‌زاده‌ای چون حجاج‌بن‌یوسف در این مورد درس‌های
جالبی در بطن ِ خود دارد.

شرارتی که در جنگ‌ها و جنایاتِ عصر مدرن پدید آمد نباید از یاد ِ ما ببرید که مثلا در جنگ‌های صلیبی چه رخ داد،
جنگ‌هایی که برخورد دو فرهنگ ِ مطلوب ِ شما، یعنی فرهنگ مسیحی و فرهنگ اسلامی بودند. خوش‌خیالی نیست
که بیاندیشیم اگر یکی از دو طرف مثلا بمب اتم در اختیار داشت، به دلیل ِ معذوریت‌های اخلاقی از بکارگیری ِ آن
علیه طرف دیگر دوری می جست؟