[Ouroboros]

برخلاف شما فصل سرما که می رسد من غمگین می شوم. نه برای خودم، بلکه برای بی خانمان ها، برای کارتن خاب ها! به ویژه آنکه اعلام شده فقط 15 هزار کارتن خاب در تهران وجود دارد!

اینکه من کنار بخاری و زیر پتو لمیده باشم و آنان در سرما سگ لرزه بزنند خوشی چندانی به من دست نمی دهد

منهم اتفاقاً یکی از دلایلی که فصل سرما را دوست دارم همینست، کنار شومینه لم می‌دهم و به همه‌ی آن کارتن‌خواب‌ها، بی‌خانمان‌ها و افرادی که در آن لحظه از سرما به خود می‌لرزند و نان شب ندارند می‌اندیشم، آنگاه ذهنم می‌رود به سوی قربانیان جنگ‌ها، قحطی‌ها و ایبولا و داعش.. گاهی به مصائب حیوانات شکنجه شده، کودکان مورد تجاوز قرار گرفته و زنان سنگسار شده می‌اندیشم.. در این افکار هستم که ناگهان احساس می‌کنم چیزی بین پاهایم به شدت سخت شده، و الان است که از فرط لذت و هیجان کار دست خودم بدهم!


پ.ن: جناب کافر_مقدس، من باید اعتراف بکنم که در تمام این سالهای فروم‌نویسی و اینترنت‌گردی، این گل‌درشت‌ترین نمونه‌ی «نوع‌دوستی» تزویرآلود و متظاهرانه است که دیده‌ام، چنانکه به هزلی از خودش می‌ماند. آفرین!