[Rouzbeh]

با براوردی نزدیک به‌‌‌ یک سوم قرآن حتی برای عرب زبانان هم گنگ و نارسا است. آین آیه‌ها ، برای نمونه، زمانی‌ که به فارسی بازگردان میشوند ناچار یا مترجم از خودش بار معنا به‌‌‌ آن می‌‌بندد و یا توی پرانتز می‌‌نویسد. که این یک کاستی بشمار می‌‌رود.

نزدیک به‌‌‌ نیمی از قران هم داستان است که نیمی از آن‌ها هم تکراری هستند. پس این‌ها هم چنگی بدل نمی زند..
از نگر درونمایه هم پر از اشتباه‌های پیش پا افاده است.
اگر نتوان سوره ایّ مانند قرآن آورد دلیل آسمانی و مینویی بودن آن نیست. ولی تنها بودن یک نادرستی در آن، آسمانی بودن آن را باطل میکند.

یک نمونه: باران و تگرگ:
نویسنده ی قرآن می‌‌پندارد که منبع آب آسمان است. که این برداشت نادرست را هم از تورات برداشته است. که در طوفان نوح هم در فلک‌ها باز شد .. و آب روی زمین را فرا گرفت.

یعنی، یک سقفی هست که بالای آن آب است ، اریکه و تخت الله هم آن بالا روی آب است. بسخنی دیگر، گوینده ی قرآن نمی دانسته که زمین منبع آب است نه‌ آسمان.

در باره ی تگرگ هم گفته است که در آسمان کوه هایی از یخ هستند که الله از آن‌ها کنده و پرت میکند و به هرجا و کسی‌ که میخواهد می‌زند و نخواهد نمی زند.

باز بسادگی، آین الله نحوه ی باریدن باران و تگرگ را اشتباهی‌ گفته است.

پس ما نیازی نداریم سوره ایّ بیاریم که از آین اشتباه‌ها داشته باشد ..