[کافر_مقدس]

ما در اثر سال ها تجربه ی تلخ دریافتیم که مردم دنیا خوش باور و احمق و توسری خور هستند و عقلشان به چشم شان می باشد و همچنین دنیا خر تو خر است!

اگر ما از حماقت مردم استفاده می کنیم گناه از ما نیست، چشم شان کور شود و دنده شان نرم، اگر شعور دارند بزنند و پدرمان را دربیاورند! اما حالا که قلدرپرستند پس فضولی موقوف،بیخود صورت حق به جانب نگیرند.آخر ما هم بیکار نمی نشینیم و چنان آن ها را ترغیب به فقر و صوفیگری و مرده پرستی و گریه و بافور و توسری خوری می کنیم که دست روی دستشان بگذارند و بگویند باید دستی از غیب برون آید و کاری بکند. اما این دست ، دست ما خاهد بود!

ما ترک دنیا به آن ها می آموزیم و خودمان سیم و غله خاهیم اندوخت!

آنوقت چند نفر رجاله لازم است که خود را نگهبان قانون معرفی بکنند و توده ی عوام را با بیم دوزخ و امید بهشت بفریبند.

این توده ی گمنام هم که اسیر شکم و زیرشکمش است کورکورانه از آن ها اطاعت خاهد کرد

صادق هدایت

"توپ مرواری"