[Ouroboros]

مانیفست الیوت به من چند نکته را آموخت: اولا آلفا و امگا شباهتی بسیار شگرف به یکدیگر دارند. مردان در بالای هرم قدرت و در کف آن به نحوی هراس‌انگیز شبیه به یکدیگر رفتار می‌کنند و تنها تفاوت ایشان در نمود عینی برای رفتارشان است. این به درک نکته‌ی دیگری کمک کرد: هرگاه زنان پیرامون مرغوبیت و صداقت و ... یک مرد اقدام به تحقیق می‌کنند، در واقع می‌خواهند از امگا نبودن او اطمینان کسب بکنند. مردان بتا جانورانی کاملا قابل بازشناسی هستند، بازیکن نیز کیستی خود را از هزار کیلومتری فریاد می‌زند، آنها که به نظر زنان تفکیک‌ناپذیر می‌آیند آلفاها و کاریکاتورهای مضحک ایشان، مردان امگا هستند. ثالثا اینکه بیشتر دهشتی که زنان در مواجهه با بازی نشان می‌دهند برآمده از این تصور است که لابد اینها روش‌هایی هستند برای مردان امگا تا خود را بهتر آلفا جا بزنند! حال آنکه هیچ کمکی از دست ما برای این نگون‌بختان و زنان بیچاره‌ای که ایشان را با آلفا اشتباه گرفته‌اند برنمی‌آید، مردی که هیچ دستاوردی در زندگی نداشته قادر نخواهد بود به خودباوری بسنده برای پیاده کردن بازی برسد، اعتماد بنفس در مردان نتیجه‌ی دستاوردهای عینی ایشان است نه افکار و عقایدشان. بازی آن مردانی را که به رغم دستاوردهای چشمگیر خود در زندگی همچنان احساس نقصان می‌کنند را از لاک خود بیرون می‌کشد، مرد امگا این «مسخره‌بازی‌ها» را دون شان خود می‌شمرد و تا وقتی با عینیت جواب رد زنان روبرو نشده وجود آنرا انکار می‌کند و هنگامی که همچون الیوت با آن روبرو شد، آنرا بخشی از نقصان کارکتر زنان تلقی می‌کند که لابد نابینا هستند و نمی‌توانند من ِ برجسته‌ی آدم‌حسابی را انتخاب بکنند.

خودباوری + موفقیت = آلفا
خودباختگی + موفقیت = بتا
خود باوری - موفقیت = امگا

مردان امگا اغلب در میان پرشورترین منتقدان و مخالفان و منکران اثربخشی بازی هستند، زیرا در مرحله‌ای ناخودآگاه با خودشان می‌اندیشند «همه‌ی آنچه اینها می‌گویند را من دارم اما جواب نمی‌گیرم»!