04-18-2014, 06:14 PM
iranbanoo نوشته: به نظرم باور پذیری فرد تو این مسائل نقش زیادی داره و اینکه چه قدر مغز رو در اختیار این باور قرار میدیم.کافیه یه فیلم ترسناک بذارید و حسابی غرقش بشید میبینید که تا یک هفته همش توهم دارید ولی همون فیلم رو با کسی ببینید که مدام بین فیلم پارازیت میده و مسخره میکنه ...![FONT=&]درود بر شما ایرابانو، سخنتون درسته القائات محیطی که تا سن هفت سالگی در فرد وجود داشته تاثیر همیشگی در ذهن فرد به جا خواهند گذاشت و دیگه هیچوقت درمان نخواهند شد، اثر اونها با روان درمانی یا دارو کم میشه ولی بهبودی کامل حاصل نمیشه![/FONT]
منم بچه بودم جن دیدم:))
صد دفعه هم بهشون گفته بودم بچه رو تنهایی نصفه شب توی باغ دستشویی نمیفرستن!!
[FONT=&]در راس این ترس‌ها زنوفوبیا یا همون ترس از موجودات ناشناخته هست که این نوع ترس دمونوفوبیا (ترس از جن) رو هم در خودش داره، زنوفوبیا, مونوفوبیا (ترس از تنهایی) و آکلوفوبیا (ترس از تاریکی) سه موردی هستند که معمولا برای ترساندن فرد به عنوان تنبیه در کودکی وی از سوی والدین استفاده شده اند[/FONT].
[FONT=&]در اینگونه موارد باید به فرد القائاتی داده بشه که اعتماد به نفس اون رو افزایش میده ، گفتن جملاتی[/FONT] مثل هیچ چیز نیست، دروغه، شایعه هستش، نگران نباش من هستم، خیالاتی شدی و ولش کن... در پس زمینه همه این ترس‌ها القائات وجود داره.
![[-]](https://daftarche.com/images/bootbb/collapse.png)