[Mehrbod]

نادرستی ِ تبلیغاتِ آنچنانی، مثلِ همانی که مهربد آورد، در این است که نشانه‌هایی روشن از طرفِ شرّ و خیرِ داستان می‌دهد، یعنی وقتی موضوع تجاوز را پیش می‌کشد، همیشه به روشنی یک طرف مرد است که دارد به زنِ قربانی تجاوز می‌کند. وقتی در فرهنگِ فمنیستی تجاوز یعنی کنشی ناهنجارآمیز از سوی مرد و علیه یک زن و هیچ شکلِ دیگری از آن قابل تصور نیست(تجاوز زن به مرد، زن به زن، مرد به مرد) ، دیدنِ نفرت‌پراکنی و دیوانگاریِ پنهانِ پشت تمامِ این ادا و اصول‌ها چندان دشوار نخواهد بود. آنچه در این تبلیغات دیده می‌شود نه مبارزه علیه خشونت و تجاوز است که علیه خشونت علیه زنان از سوی مردان و تجاوز ِ از سوی مردان علیه زنان است همیشه و همیشه! پس از ما انتظار نداشته باشید که چون شما چشمان‌مان را به نیتِ واقعیِ آنسوی داستان ببندیم.
بنابراین، پاسخ به پرسشِ شما این است که بله می‌تواند باشد. اگر در غالبِ کارتون‌های ضدنژادپرستی، بطور ضمنی به نژادپرستیِ سفیدها علیه سیاه‌ها پرداخته شود و به خودِ نژاد پرستی پرداخته نشود، ما با یک نفرت‌پراکنی موجه هستیم که ممکن است عمدی هم نباشد.

این آرَش یک چیزی مانند "خدای سوراخ‌ها" میگردد «فرنود سوراخ‌ها» را میابد, اگرنه روشنه هرکس با
دیدن هر کاریکاتوری یک برداشت ورتانی بکند و ما یک جُستار هم داریم برایش: فرتورنگر - برگ 2

این برداشت‌هایِ ورتان و دگرسان چگونه پدید میایند؟ بر پایه‌یِ دانسته‌ها و آگاهی‌هایی که هرکس نزد خویش دارد.
فرتوری که دو مرد را به بدترین و دیوسرشت‌ترین چهره انگاشته و نام اش را هم گذاشته "تجاوز در مترو", به من و تو که در داستانِ
مردستیزی پنهان و آشکار پیرامون امان هستیم برداشت "دیوانگاریِ مرد" میدهد, اگر در داستان نبوده و از باغ پرت باشیم, خب همچو برداشتی میتواند ندهد.

این دست‌آویز به برداشت‌هایِ دیگران و اینکه آرَش "نمیگیرد" هیچ برداشتی پدیدآمده از دو تا
بخش و زیربخش ساده نیست که با بررسی آن چند تا بخواهیم برداشت را دگرانیده باشیم (بساکه هر
برداشت از بیشمار دانسته‌هایِ ریز و درشت و پراکنده بدست میاید) بدبختانه به ما فرجامی از آماج اش نمیدهد بجز همان ترولگری.



پارسیگر