[Ouroboros]

جناب امیر با "قهر" چه باید کرد؟

Dread Games |

قهر یعنی شما به اندازه‌ی کافی اعتبار ندارید و زن از بابت ماندنی بودن شما مطمئن است. مردی که قانون «همواره یک پای خود را از در بیرون نگاه بدارید» را به انجام رسانده و همچنین لاسیدن و دلبری از زنان دیگر را متوقف نکرده هیچوقت به حال خود رها نمی‌شود، چون ترس از خیانت/رفتن او آنقدر زیاد است که رها کردنش به حال خود ریسکی پذیرفتنی نیست. قهر یعنی جواز خوابیدن با زنان دیگر. پس خود قهر کردن یعنی زیادی بتا بوده‌اید، و باید هرچه زودتر برای بازسازی تصویر خود دست به کار بشوید.


مردان به عنوان آچارفرانسه‌های طبیعت، تصور می‌کنند که تلاش برای رفع مشکل و آرام کردن شرایط راه درست است، چراکه خودشان از چالش و تنش بیزارند و در واقع هرآنچه می‌کنند برای حل مشکل و یا جلوگیری از رخ دادن آنست. ذهن زن در روابط عاطفی اینطور عمل نمی‌کند، رابطه‌ی بی‌دست انداز ِ آسان و آرام یعنی مرداب راکد و مرده، یعنی مرد بتای ملال‌آور و «بله قربان‌گو» که امیدوار است با حرف‌شنوی و عمل به آنچه زن می‌گوید مشکلات آینده را نادیده بگیرد/پیش بینی بکند/حل بکند.


یک قانون یک خطی دیگر : «هرگز حلال مشکلات نباشید، بلکه مشکل آفرین باشید». بر همین مبنی، اگر رفتار نادرست دختر را با توجه، عنایت و محبت پاسخ بدهید دختر آن رفتار را در آینده برای اخذ توجه، عنایت و محبت بیشتر تکرار می‌کند و کار به جایی می‌رسد که دیگر شما هیچ قدرتی در آن رابطه برای فدا کردن ندارید، و کاملا فتح شده‌اید، و در نتیجه جذابیتی هم برای زن نخواهید داشت. نرمش و «کوتاه آمدن» و تلاش برای رفع و رجوع مشکل تنها یک سیگنال به ذهن زن ارسال می‌کند : ضعف. شما به او «نیاز» دارید، و مردی که محتاج یک زن است در ذهن او شایستگی‌اش را ندارد.


پس به جای موس‌موس، منت‌کشی و کس‌لیسی بی‌جا، همه‌ی ارتباط خود را با او قطع بکنید. هرگز تلاش نکنید که به او زنگ بزنید، او را ببینید و یا خود را به نحوی سر راه قرار بدهید. به جای این بروید با زنان دیگر. الزاما نه ارتباط جنسی یا عاطفی جدید(اگر آنرا چه می‌دانم، «اخلاقی» نمی‌دانید)، بلکه لاس‌خشکه و گفتگو و گپ معمولی با دختران برای فراموش کردن درد دوری و تسلیم شدن به وسوسه‌ی ندای بتای درون و به ورطه‌ی کُس‌لیسی افتادن. هیچ توهمی در اینباره نداشته باشید، اینجا میدان نبرد است و هر قدم که پس بنشینید مقداری از قدرت و ارزش خود را از دست داده‌اید. اگر کوتاه آمدن درست است و نمی‌دانم «اخلاقی»ست و تسلیم قدرتی لازم ندارد بگذارید زن آنرا انجام بدهد.


اگر زنگ زد، که اگر هنوز ذره‌ای به شما علاقه داشته باشد می‌زند، با سردی و بیزاری و جملات دو کلمه‌ای با او سخن بگویید. حتی وانمود بکنید که از دوباره تماس گرفتن او متعجب شده‌اید و دعوای اخیر به نظرتان پایان رابطه بوده. با بی‌میلی و آرام‌آرام عذرخواهی او را بپذیرید و به او بفهمانید که با مقادیر بسیار زیادی از سکس مقعدی باید اعمال خود را جبران بکند! پس بدانید هر بار که زنی با شما قهر می‌کند و او را با منت‌کشی، کس‌لیسی و عذرخواهی نا به جا باز می‌گردانید یک قدم به زندگی مشترک ِ بی سکس، تبدیل شدن به موجودی غیرجنسی و «دوست افلاطونی» نزدیک‌تر می‌شوید. اما هربار که گه‌تست قهر کردن را با سربلندی و در آغوش زنان دیگر سپری می‌کنید، یک گام به سوی تخت و تاج «سلطنت» برداشته‌اید.