01-22-2014, 12:27 PM
تجربه شخصی من از موسیقی سنتی ایرانی بیشتر این درک رو به من داده که این نوع موسیقی(و نه موسیقی محلی) کند و معمولا دارای هیجانات ملایم هست و فکر میکنم سبک زندگی مدرن ادم رو بیشتر به سمت موسیقی های تند و نسبتا هیجان انگیز تر هل میده و اینکه به جز موارد معدودی این موسیقی از نوآوری دور بوده، در صورتی که موسیقی غربی فراخور زمانه پیشرفت کرده و سبک های مختلف معمولا از دل سبک های قدیمی تر یا با ترکیب چند سبک و کمی نوآوری بوجود اومدند و سلیقه موسیقیایی زمانه خودشون رو ارضا کردند.
به همین خاطر من شخصا نمیتونم همونجوری که مداوم به سبک های موسیقی غربی گوش میدم به به موسیقی ایرانی هم گوش بدم و حتی اگر از آهنگی خوشم بیاد معمولا این سبک زود خستم میکنه.
تابه حال بیشتر بعضی اهنگ های علیرضا قربانی، شهرام ناظری، شجریان، سالار عقیلی رو گوش کردم(روی هم شاید به 50 تا نرسه!)،البته از بعضی دیگه از خوانندگان سنتی هم گه گاه چیزهایی گوش کردم ولی در یکی دو اهنگ مثلا نامجو یا بنان.
به همین خاطر من شخصا نمیتونم همونجوری که مداوم به سبک های موسیقی غربی گوش میدم به به موسیقی ایرانی هم گوش بدم و حتی اگر از آهنگی خوشم بیاد معمولا این سبک زود خستم میکنه.
تابه حال بیشتر بعضی اهنگ های علیرضا قربانی، شهرام ناظری، شجریان، سالار عقیلی رو گوش کردم(روی هم شاید به 50 تا نرسه!)،البته از بعضی دیگه از خوانندگان سنتی هم گه گاه چیزهایی گوش کردم ولی در یکی دو اهنگ مثلا نامجو یا بنان.
To ravage, to slaughter, to usurp under false titles, they call empire; and where they make a desert, they call it peace
Tacitus-
Tacitus-