من وقتی به اینکه ممکن است ارتباطی بین شخصیت و کارکرد ذهنی یک شخص و موسیقی که از آن لذت میبرد وجود داشته باشد فکر میکردم در مورد آن حدس هایی میزدم، چون میدیدم همیشه انسانهایی که از یک سبک خاص از موسیقی لذت میبرد به طریقی رفتارهای مشابهی در مورد مسائل مختلف از خود نشان میدهند، تا در این مورد جستجو کردم و به این مقاله برخوردم، خواستم بدانم نظر شما در این مورد چیست؟ چقدر از موضوعی که این مقاله مطرح میکند را در خود میبینید، به طور مثال من از موسیقی رپ خوشم نمی آید و نمیتوانم با آن ارتباط برقرار کنم و بیشتر از سبک مانند کلاسیک و نیو ایج و... لذت میبردم نکته ی عجیب اینکه من از موسیقی سمفونیک متال و ملودیک متال هم لذت میبرم و بازم هم دیدم در مقاله ای ذکر شده بود کسانی که موسیقی کلاسیک گوش میدهند و کسانی که متالهای سنگین گوش میدهند از آن که فکر میکنند به هم نزدیک تر هستند در حالی که در ظاهر دور از انتظار به نظر میرسد، شما در این موارد چه فکر میکنید؟

در اینکه بیشتر کسانی که بگوییم متال گوش میدهند پس بگرایند بهمان جور آدمی هستند، نباید ساده‌انگارانه پیش رفت.
گفتمان شَوَه‌مندی یا causality بسیار پیچیده است و نمیتوان به این آسانی‌ها از این دو همبستگی بیرون کشیده و گفت متال دوستان بهمان آدم‌هایی هستند.

هرآینه برای سرگرمی و اینکه من هم می‌گمانم یک همبستگی دوری میان گرایش سبک یا همان سایاگ باشد میتوان به آن نگریست، نوشتار نامبرده که چیز چندانی ولی نگفته بود جز
اینکه انگار همه گویا high self-esteem (خودباوری بالا) دارند! :e405:

بنظر من هم موسیقی کلاسیک و متال مخصوصا سمفونیک متال بهم نزدیک هستند و من دوست دارم،در مقاله هم ارتباط گفته شده و حرفی از علیت نیست،احتمالا ایندو المانهایی دارند که افراد علاقمند به آن المانها به هر دو جذب میشوند.

Russell نوشته: بنظر من هم موسیقی کلاسیک و متال مخصوصا سمفونیک متال بهم نزدیک هستند و من دوست دارم،در مقاله هم ارتباط گفته شده و حرفی از علیت نیست،احتمالا ایندو المانهایی دارند که افراد علاقمند به آن المانها به هر دو جذب میشوند.

چه المان‌هایی؟

Mehrbod نوشته: چه المان‌هایی؟

المانهای مجهول (X Factor)
البته اینها تخصص موسیقی و اینها میخواهد ولی میدانم در خود موسیقی اینها هم گویا متال و کلاسیک قرابت دارند،همینکه سبک سموفونیک متال داریم ولی سمفونیک رپ یا جاز یا پاپ نداریم خودش یکچیزهایی میگوید.

اول یه تعریف از انواع موسیقی با ذکر مثال میذاشتید حداقل

راستش من از تمام سبک‌ها کم و بیش خوشم می‌آید بجز از دث‌متال «به آنور»، رپ ِ خوب را هم دوست دارم.. اساسا فلسفه‌ام در برخورد با موسیقی اینست که اگر کسی زحمت تولید آن را کشیده لابد ارزش شنیده شدن هم دارد و طرفداران خود را خواهد یافت و .. از اینها گذشته اما، این تقسیم‌بندی آمده در سایت بی‌بی‌سی خنده‌آورست، گویا هرچه کلیشه پیرامون سبک‌های مختلف بوده را ردیف کرده‌اند جلوی آن، که مثلا طرفدارن «کانتری» مردمان سخت‌کوشی هستند(احتمالا چون طرفدار حزب جمهوری‌خواه و مخالف «هنداوت» هستند؟)و طرفدارن رپ اعتماد بنفس بالایی دارند(لابد چون «هوز» و «بیچز» زیاد دارند؟)..

ولی به راستی بنده دیده ام طرفداران رپ اکثرن افرادی با سطح اجتماعی پایین و در موارد بسیاری بیسواد هستند و اغلب به دنبال دردسر ! کما اینکه رپ خودش هم به دنبال جذب همین افراد است . بنگرید به فیفتی سنت آمریکایی و یا هیچکس ایرانی !

رپ البته نوعی اعتراض بسیار هوشمندانه به ناعادلانه بودن سیستم است، که برخلاف راک یا پانک یا آلترناتیو که به مخالفت با انحطاط سودمحور ِ سرمایه‌داری می‌پردازد، فرهنگ مبتنی بر نفع‌طلبی و خودخواهی را به حداکثر ممکن می‌رساند و درون‌تهی بودن آن را به خوبی نشان می‌دهد. افزون بر این، بسیار خنده‌دار است!

Gangsta Rap - Nigga Nigga Nigga - YouTube

من بیشترین احترام را برای رپ و گاه متال دارم! دیگر سبک‌ها برای لذت بردن خوب هستند ..