01-20-2014, 01:54 AM
مزدك بامداد نوشته: این همان است که در پیام خود گوشزد کردیم. ( در نمونه پرتاب الکترون به دو شکاف)
قانون و بایستگی مادی در پدیده هایی، باید در نگاه کلان نگریسته شود. برای نمونه
همان انداختن سکه، در هر یک بار ، نمیدانیم شیر یا شمار است، ولی میدانیم که اگر
بارهای بیشمار یک سکه را بیندازیم، یک الگوی گرایندی ( همان ۵۰%-۵۰%) کم کم
بدست خواهد آمد و هرچه بیشتر بیندازیم، آمار به مرز های ۵۰%-۵۰% نزدیک تر و
بازهم نزدیک تر میشود=قانون . یا نمونه ی دیگر: یکی از سرما خوردگی میمیرد و یکی
زیر ماشین میرود و یکی بیماری گـِشی و یا چنگار میگیرد و دیگری را تیرباران میکنند:
همه ی این ها که بختکی و شانسی مینماید، روی هم یک قانون کلان را بدست
میدهد و آن هم انیکه هرکسی باید سرانجام بمیرد. در بستر کوانتومی نیز از آنجا که
خود "دیدن" میتواند رفتار ریزگان را دگرگون نماید، ...
گش= قلب
پارسیگر
با سپاس,
پرسشی دیگر; میشود درباره‌یِ جایگاهِ نپاهشگر (observer) در این آزمایش روشنگرید؟
آیا نپاهش الکترون پیش از گذشتن از دو شکاف نباید فرجامِ آزمایش را نادگرسان بگذراند؟
در کلیپی که آوردید ساده‌‌انگارانه یک چشم پیش از رد شدن الکترون آنرا دارد مینگرد, ولی خب در این بازه از زمان الکترون هنوز
"نگُزیریده" که از کدام شکاف رد شود (یا جهان برایش نگُزیریده), پس نباید الگویِ رج-سان و نه آژنگ‌وار (wave-like) را نیز در فرجام آزمایش همچنان ببینیم؟
آیا دگرسانی‌ای ندارد در کدام بخش از آزمایش فرایند نپاهشِ الکترون انجام شود که فروریزیِ آژنگ (wave collapse) و پس الگویِ رج-سان را بدنبال, داشته باشیم؟
پارسیگر
.Unexpected places give you unexpected returns
![[-]](https://daftarche.com/images/bootbb/collapse.png)