01-19-2014, 12:15 AM
Theodor Herzl نوشته: جناب مزدک در یک جامعه کاپیتالیستی که فعلا زور ما برای انقلاب نمیرسد ، چاره چیست؟ نظر شما در مورد قبول کردن شرایط و collective bargaining با سرمایه دار چیست؟اگر در آکواریم خود که دچار یورش لیسه (حلزون) شده است، یک
لیسه را هم زنده بگذارید، پس از زمانی که شما کمی تیمار نکنید،
انبوه شماری از لیسه ها آکواریوم شمارا فرو خواهند گرفت.
++++
کار کمونیست ها سختجانی و کوشش در راه گسترش آگاهی است،
ما باید زبانه ی آتش کوچکی pilot را روشن نگه داریم برای
[ATTACH=CONFIG]3346[/ATTACH]
زمانی که " سر بزنگاه" است. از آنجا که سرمایه داری به هرروی
گور خود را میکند و هر از چند سالی یا دهه ای، تب و تاب crisis
همبودین و سرایداشتی دامنگیر آن میشود، زمانی میرسد که
این تب و تاب و این فروریزی چندان سخت است که نیروهای
سرمایه داری که نیروهای فرمان به مزد هستند نیز دیگر پیروی
از این ها نخواهند کرد و در آن زمان است باید نان را به تنور
چسبانید. اگر تاریخ را بخوانیم میبینیم که چرا واژگشت فرانسه
روی داد، چرا واژگشت اکتبر در روسیه و در برخی کشور های
دیگر پس از جنگ جهانی یکم و فروپاشی و بی ارزش سدن
سامانه های پیشین فرمانروایی، روی داد؟ چرا ایده و کنش
کمونیسم پس از آروین های تلخ جنگ جهانی دوم که بدست
سرمایه داران و پس از تب و تاب های سرایداشتی و همبودین
روی داد، اینچنین در جهان گسترش یافت که از آمریکای
لاتین گرفته تا دل آفریکا و چین، میلیونها هوادار یافت و چرا
با اینهمه که " بلوک کمونیست" پس از هزینه میلیارد ها دلار
و سد ها کودتا و برنامه و ترفند و .. سرمایه داری از میان رفت،
هنوز سخن از دادگری همبودین چنان بالاست که هتّا پاپ
را هم جابجا کردند و پاپ کنونی از دادگری همبودین و
کنار نهادن هرزگساری و نکوهش دارندگی سخن میراند؟
پس، همانگونه که زبانزد پارسی میگوید، برپایی کمونیسم،
دیر و زود دارد ولی سوخت و سوز ندارد. هرچه سرمایه داران،
کارگران را سرکوب هم بکنند، چون نیاز به کار آنان دارند و
خودشان فراورنده نبوده و زندگی انگلی دارند، بازهم ناچارند
با آنهاراه بیایند و آنها را بپرورند ولی اگر کارگران و رنجبران
یکبار در جهان پیروز شوند، از انجایی که هیچ نیازی به انگلهای
خود ندارند، بار دیگر میدان فرازیست به آنها نخواهند داد.
درست مانند میکرب آبله که ریشه کن شد و دیگر بر نمیگردد.
ما باید برای انروز آماده باشیم که دیگر سرمایه داری در یپامد
کارهای و کنش های خودش. توان پدافند از خود را نداشته باشد.
[ATTACH=CONFIG]3347[/ATTACH]
•
پارسیگر
خرد، زنـده ی جــاودانی شنـــاس
خرد، مايــه ی زنــدگانی شنـــاس
چنان دان، هر آنكـس كه دارد خرد
بــه دانــش روان را هــمی پــرورد