[مزدك بامداد]

برخی از ژنها با ژنهای دیگر پیمان و همکاری دارند. برای نمونه مرغانی هستند ک
دندان های تمساه هارا پاک میکنند و تمساح آنهارا نمیخورد. هومن هم با چند ژن
دیگر پیمان نامه ی نانوشته دارد، که همان دامها و برخی گیاهان و برخی باکتری ها
و .. هستند. برای نمونه ما با ژن سیب پیمان داریم، سیب را میپروریم و خویشکاری
پدافند از او را در برابر جانوران و بیماری ها به دوش گرفته ایم. برای همین ژن سیب،
همه ی انرژی خود را برای میوه دادن هر چه بهتر می گسارد و نه برای پدافند، برای
همین سیب جنگلی که خویساوند سیب خانگی و باغی است، دارای میوه های ریزتر
و بد مزه تر و کرمو تر و .. است ولی سخت جان تر است و به آسانی سیب باغ، از
سرما و ناخوشایندی های طبیعی از میان نمیرود. داستان سگ و گرگ هم همین است،
سگ ها و گرگ ها هردو خویشاوند و از سگان نخستین و در رده ی سگسانان هستند
ولی ژن سگ با ما پیمان بست و ما خوراک او را در برابر کاری که او در پدافند از گله
برای ما انجام میدهد، فراهم میکنیم و همچنین جای خواب و گرما در زمستان و زاد
و زای و ... در برابر آن خوی درندگی او که نیازی بدان نبوده از میان میرود. اگر همین
سگ خانگی را در بیابان رها کنیم پس از چند زادمان، خوی درندگی در او پدیدار
میشود چون نیاز زیستی و فرازسیت او خواهان چنین خویی است. همین است
گندم خانگی و گندم دشتی، بز خانگی و بز دشتی ، بلال خانگی و بلال دشتی ...

•
پارسیگر