[مزدك بامداد]

فرض کنید رئیس جمهور یک کشور کمونیستی شده‌اید، آیا اجازه می‌دهید احزاب لیبرال، کاپیتالیست و اسلامی در آن به آزادی فعالیت داشته باشند؟

باهماد ها گروه های همسود هستند که برای این درست شده اند
که برای خودشان، بهره و سود بیشتری از همه ی فراورده ها
و بنمایه های یک همبود، دست و پا کنند. سیاست چیزی جز این
نیست. باهماد بازاریان برای بیشتر خوردن بازاریان سینه چاک
میکند و باهماد بساز و بفروش ها که نمونه وار "سازندگان" نام
دارد، برای بهره ی خود. باهماد های کارگری هم برای اینکه کارگر
بهره ی بیشتری از زندگی ببرد. پس همه ی اینها در اندیشه ی بخور
بخور خود هستند، چه دادوند و چه نادادوند، چه با زور و چه با ترفند.
ایئولوژی و جهان بینی هرکدام هم برای خوردن خودش درست شده.
یکی میگوید من نماینده ی خدا و امام زمان هستم که برابر با اینکه
من باید فرمانروا باشم و گروه ما باید بخورند و دیگران باید ریزه خوار
سفره ی ما باشند. ایدئولوژی ماتریالیستی هم میگوید که خدا و امام
نیست و شما نباید بخورید، بساکه کسی که کار میکند باید بخورد.
از دید هر کدام هم آزادی چیزی دیگر است: برای "لیبرال" ها که نام
خوش آهنگی دارند، آزادی همان آزادی در بخور بخور، بی هیچ
پایبندی به خویشکاری های همبودین، مانند بیمه و ... میباشد.
آزادی ای که لیبرال ها و سرمایه داران از ان سخن میگویند همان
آزاد بودن دست خودشان در بستن مردم به گاری و سواری گرفتن
از آنان است! ولی آزادی ای که کارگران از آن سخن میگویند، آزادی
از یوغ بهره کشی و سواری دادن به این انگل هاست. آزادی اسلامیستها،
همان آزادی چپاول کردن و برده کردن دیگران و چپاول نفت و .. است.
بر این پایه، در هنگامی که دولتی کمونیستی سرکار امده، به این چم است
که نمایندگان رده ی سرمایه دار و بهره کش، فرمانروایی را از دست داده اند
و در چنین کشوری، بهره کشی هومن از هومن، یک تابو و یک کار هنجارشکن،
مانند دزدی و برده داری و بچه بازی به شمار میرود و هیچ دولت کمونیستی
به هیچ باهمادی که خواهان برپایی دوباره ی "آزادی بهره کشی" باشد، میدان
و پروانه ی کار نخواهد داد. از سوی دیگر چون نبرد رده ای با از میان رفتن
سرمایه داران از میان رفته، دیگر باهماد راست یا چپ یا بازاریان و .. چم و
کارکرد ندارد و بجای آن، کوشش و اندیشه ی همه در چنین کشور در این است
که بهترین راه را برای بهروزی مردم ( کارگران و فراآورندگان و کاریاران)
بیابند نه اینکه این گروه بیشتر بچاپد و ان گروه بیشتر بخورد یا نه.
بر این پایه همان سازماندهی "باهماد کمونیستی" میتواند در بر گیرنده ی همه ی
نیروهای کارگری و کاریاری باشد که تنها همپیشی میان آنان، در پیدا کردن
بهترین راه و برنامه ی بهروزی و یافتن ایده های نوین برای بالابردن
هر چه بیشتر تراز زندگی و خوشی مردم است.
+++
پس کمونیست ها هرکس را که بگوید نماینده ی خداست و "مذهب حـَقه" دارد
و باید فرمانروایی کند را از میان میبرد، اگر کسی بگوید که خواهان " آزادی"
لیبرالی است که مردم را به گاری ببندد، کمونیست ها او را از میان میبرند.
اگر کسی بگوید که بگذراید کمی بهره کشی کنیم او را باید از میان برد.
...
اقتل الموذی قبل ان یوذی
[ATTACH=CONFIG]3056[/ATTACH]
•
پارسیگر