[Alice]

بار رازشناسیک (عرفانی) حافظ بسیار اندک است

حافظ نکوهنده‌ی دین نبود، او تنها چهره‌ی ریاکارانه در دین را می‌نکوهید. اگرنه درباره‌ی
باده‌گساری هم داستان‌سرایی می‌کرد و آن را به روز ازل و آفرینش پیوند می‌داد و باده‌ی
ایشان در بیشترین گاه باده‌ی آسمانی بود و نه شراب انگور. رندانگی ولاابالی‌گری در چم
خوب واژه هم شیوه‌ی ویژه‌ای از مبارزه‌ی حافظ با ریای زمانه بود و رند را می‌توان در سرگاه
روبروی زاهد دانست، از این رندانگی بهیچ روی نمی‌توان بی‌دینی را برون‌کش کرد؛ چراکه
کنایه‌ها، دوپهلوگویی‌ها و آرایه‌های ایشان به ژرفی بار عارفانه دارد و هرگز با دل‌استواری
نمی‌شود گفت که او دیندار نبود! بواروونه آنچنان عارفانه غزل می‌سراید که با گمان بسیار
بالایی می‌شود او را رند مسلم خواند.


پارسیگر