[undead_knight]

نه دوست گرامی، کار مهادین ما در این جهان، گسارش انرژی و افزایش آنتروپی هست.
ژن ها تنها میخواهند که این روند بر جای بماند و برای همین بودن خود شما در تراز
یکم، و زاد و زای شما در تراز دوم ارزشمندی ژنتیک هست. بز زبان دیگر، اگر کارکرد
ژنها و مم ها ( در جانوران فرهنگی) به زنده ماندن شما تا مرگ از پیری بینجامد، یک
کامیابی بزرگ برای ژن ها بدست آمده است، چون توانسته اند ۸۰ سال انرژی بگسارند
و اگر شما توانستید زاد و زای هم بکنید، ژنها دومین کامیابی را هم بدست آورده اند و
آنهم اینکه گسارش انرژی را در نمونه ی دوم از جانور، تا دستکم ٢۵ سال دیگر پس از
شما گارانتی نموده اند ( اگر هر زادمان را ٢۵ سال در نگر بیاوریم) . بر این پایه، سخن
شما ١۰۰% درست نیست و اگر خود شما هم خوب و خوش و دیر زندگی کنید، بازهم
ژن ها به آماجی از آماجهای خود رسیده اند. از سوی دیگر استخر ژنتیک و روند فرگشت
هم "میداند" که شاید برخی از نمونه های فراورده از ژن، نتوانند زاد و زای داشته باشند
و برای همین روی چند برگ بازی، سرمایه گذاری کرده است که اگر شما نتوانستید،
دستکم دیگری بتواند. از این گذشته, ژنها گاه ، نمونه هایی را هم نه برای زاد و زای،
بساکه برای پدافند, جنگ و یا کار پدید میاورند، برای نمونه در زنبور ها ، شهبانو شان
میزاید و دیگر ها به کارگری و یا جنگ و پدافند سر گرمند. در میان آدمها هم کهرمانان،
سربازان جوان و جانبازان، که بیشتر ناکام و بی زادو زای در نبرد ها میمیرند، همان،
جنگاورانی هستند که ژنها برای پدافند از زاینده ها و دیگر نمونه های همان جانور
پدید میاورند. پس میبینیم که برای ژنها بایسته نیست که همه ی نمونه های دارای ژن،
زاد و زای هم بکنند، بساکه اگر به زادو زای دیگران و به زنده ماندن دیگران هم یاری
کنند، بخشی از آماج ژنتیک را بجای اورده اند.
•
پارسیگر

احیانا منظورتون "کار نهادین" هدف ما که نبود؟چون من هیچ هدف بیرونی یا درونی رو در افزایش آنتروپی نمیبینم ولی خب اگر نتیجه رو بخوای بگی میپذیریم که به هر حال جهان در هر بعدیش داره به سمت افزایش آنتروپی میره.
ژن ها میخواند که خودشون پابرجا بمونند(سر این در حوژه بیولوژی هیچ اختلافی نیست) نیازی به رجوع به آنتروپی و فیزیک نیست:))
دومین مسئله این هست که ژن ها مهمترین چیز براشون گسترده شدن و داشتن "کپی" هست.یعنی برای نمونه از دید ژنی کلون ما ارزشی دقیقا برابر با خود ما داره.

آآ در مورد مقایسه انسان ها و حیوانات یکم زیادی تند رفتید،در حیوانات اجتماعی جنگجو بودن یک ویژگی ژنتیکی هست،یعنی ویژگی های ژنتیکی مثلا مورچه جنگجو با مورچه کارگر فرق داره،مورچه جنگجو به درد کارگری نمیخوره و مورچه کارگر به درد جنگو بودن! ولی در جامعه انسان ها هر کسی میتونه جنگ جو یا کارگر باشه شاید کسی جنگ جو یا کارگر بهتری باشه ولی هیچکس در جامعه ذاتا جنگجو یا کارگر متولد نمیشه.

خب بریم سراغ بحث اصلیمون،من دارم میگم ما انسان ها موجوداتی سمبولیک هستیم،کسی این رو نمیپذیره؟موجود سمبولیک هم یعنی اینکه در نهایت شما هرچیزی رو که سمبل خودتون بدونید مثل خودتون باهاش رفتار میکنید،حالا این سمبل میتونه ژتیک باشه یا نباشه.