10-23-2013, 08:41 PM
مزدك بامداد نوشته: اینهم تا یادم نرفته بگویم که بیجا نوشتید و سنجش[1] نابجا فرمودید،خیلی هم به جا نوشتیم!
در هیچ ستاد ارتش، نگر های گوناگون و ستیز درونی آنرا برای شنیدن
و دیدن دشمن در رسانه[2] ها بوق نمیکنند . در خود همینجا هم تالار
گرداننگان هست که ما و شما ستیز هایشان را نمیبینیم و تنها
زمانی که ستیزها بیخ پیدا میکنند، در بیرون هم بزتاب می یابند.!!
پس ما میتوانیم بدرستی به این برآورد[3] برسیم که میان شما و
سونیکس، شکاف پیدا شده و شما فربود[4] هایی را به سود ما میبینید
که ایشان نمیبیند.! فزون بر این در باری "فضای باز" هم به بیراهه
رفته اید، همچنان که فضای بازی در دست نیست که از بچه بازی و
برده داری و بمبگذاری سخن بگویید، در کشور کمونیستی هم فضای
باز در دست نیست که در باره ی سرمایه داری سخن گفته و پروپاگاند نمایید!
در ارتش یک اصلی وجود داره که معروف شده به "چشمِ ارتشی" و به این معنیه که دستور رو باید چشم گفت حتا اگر خلاف قوانین نظام باشه ولی میشود تا 48 ساعت بعد به مقام ارشد گزارش کرد. بنابر این ارتش با اینجا فرق میکنه ولی ما که اینجا مثل ارتشی ها یا کمونیست ها دنباله رو و بله قربانگو نیستیم. پس سفسطه نفرمایید.
از طرفی در واقع اون چیزی که باعث قوت و برتری کاپیتالیسم شده، قدرت خلق و تولید محصولات جدید هست که خودِ این، از قدرت فکر و اندیشه ی آزاد سرچشمه میگیره. در مجلس اعیان و مجلس عوام بریتانیا هم میبینید که دو جناح مخالف، صندلی هایی روبروی هم دارند و سخنران وسط اونها قرار میگیره و شدیدترین نقدها و ایرادها در این مجلس ها به هم وارد میشه در حالیکه به قول شما گویا هر روز شکاف ناشی از این انتقادها و دعواها و یقه گیری ها باید دنیا رو تکون بده و ارزش پوند رو بیاره زیر ریال!
[ATTACH=CONFIG]2740[/ATTACH]
پس میبینید که این شمایید که درک درستی از معنای شکاف در مقابل اختلاف نظر ندارید. تازه اختلاف نظر ما چه اهمیتی دارد؟ میخواد شوروی پیشرفته باشه یا نباشه! چه تاثیری در اکنون و حالِ ما داره؟
[COLOR="royalblue"]
چو بخت عرب بر عجم چیره گشت --- هـمـه روز ایـرانیـان تـیـره گـشـت
جهـان را دگـرگونه شـد رسم و راه --- تـو گـویـی نتـابـد دگـر مـهر و مـاه
ز مـی نشئه و نغمه از چـنگ رفـت --- ز گل عطر و معنی ز فرهنگ رفت
ادب خــوار شــد، هـنـر شـد وبــال --- بـه بستـنـد انـدیشـه را پـر و بــال
«توصیف فردوسی بزرگ از تازش اسلام به ایران»
[/COLOR]جهـان را دگـرگونه شـد رسم و راه --- تـو گـویـی نتـابـد دگـر مـهر و مـاه
ز مـی نشئه و نغمه از چـنگ رفـت --- ز گل عطر و معنی ز فرهنگ رفت
ادب خــوار شــد، هـنـر شـد وبــال --- بـه بستـنـد انـدیشـه را پـر و بــال
«توصیف فردوسی بزرگ از تازش اسلام به ایران»
خردگرایی و ایمان ستیزی