[مزدك بامداد]

ایشان به وقت پرداختن به ضعف ذاتی سیستم سوسیالیستی برای پیشرفت تکنولوژیک از «بهای تکنولوژی» سخن می‌گویند اما پای صحبت درباره‌ی پیروزی ویتنام به آمریکا، یا توسعه‌ی اقتصادی شوروی استالینی که به میان می‌رسد اندازه‌گیری بهایی که برای آن «پیروزی‌ها» و «پیشرفت‌ها» پرداخت شد گویا چندان به صرفه نیست.

اینهم بیجاست. کارهایی بر کارهای دیگر برگزیدگی و بایستگی بیشتر دارند.
زبانزد پارسی هم میگوید: اول وجود، بعدا ً سجود.
برای انیکه شما هم هتا هوش کنید، باید نخست یک کشوری نیروی پدافندی
و ساختاوری و چیزهای زیست-بایسته ی دیگر را داشته باشد که از سایه ی
جنگ و بیم دشمنان (سرمایه دارش) در زینهار باشد و سپس به فراوردن لادا و
قاقا بپردازد. کسانی که نمی توانند جایگاه ایندو را از هم بازشناسند، یا
نمی خواهند، ناچار به داوری نادرستی که فرمودید، دچار میگردند!
•
پارسیگر