10-19-2013, 07:30 PM
Mehrbod نوشته: کسیکه یک رستوران دارد و ١٠ کارگر برای وی
کار میکنند بهرهکش است, ولی زمانیکه اجارهیِ همان رستوران را سر ماه به مالک میدهد, بهرهده
من فکر نمیکنم هیچ بهره کش بهره ندهی در سیستم اقتصادی وجود داشته باشه. هر کسی که به قول شما بهره کش باشه، در مرتبه ای از سیستم اقتصادی قرار گرفته که خودش هم به جایی باج و مالیات و عوارض و حق ثبت و حق بهره برداری و آبونمان و بیمه و غیره میپردازه. در نهایت همونطور که آرش گفت فقط دولت باقی میمونه که بهره ده نیست.
Mehrbod نوشته: سرمایهدار: کسیکه (مفتخوریکه)از قضا مفت خور کسیست که مایله با قرار دادن مایه کمتر نسبت به سایرین، مایه هم اندازه برداشت کنه (نسبت به سایرین). این مهم تنها در یک سیستم کمونیستی قانونی و عرفی میشه. در جاهای دیگه به نام فساد و کاراپشن ازش نام برده میشه. در مقایسه، در یک سیستم سرمایه داری هرکسی که بهره بیشتری به دولت و اجتماع برسونه باقی خواهد ماند. سیستم کمونیستی یک نظام تنبل پرور و گداپرور است که برای اون کارآفرین و شعبان بی مخ یک ارزش دارند و از نظر ایده و مایه طبقه بندی و ارزشی بین انسانها قائل نیست. بنا بر این، مفت خور تنها در سایه اقتصاد کمونیسم (ره) قابل پرورش است.
[COLOR="royalblue"]
چو بخت عرب بر عجم چیره گشت --- هـمـه روز ایـرانیـان تـیـره گـشـت
جهـان را دگـرگونه شـد رسم و راه --- تـو گـویـی نتـابـد دگـر مـهر و مـاه
ز مـی نشئه و نغمه از چـنگ رفـت --- ز گل عطر و معنی ز فرهنگ رفت
ادب خــوار شــد، هـنـر شـد وبــال --- بـه بستـنـد انـدیشـه را پـر و بــال
«توصیف فردوسی بزرگ از تازش اسلام به ایران»
[/COLOR]جهـان را دگـرگونه شـد رسم و راه --- تـو گـویـی نتـابـد دگـر مـهر و مـاه
ز مـی نشئه و نغمه از چـنگ رفـت --- ز گل عطر و معنی ز فرهنگ رفت
ادب خــوار شــد، هـنـر شـد وبــال --- بـه بستـنـد انـدیشـه را پـر و بــال
«توصیف فردوسی بزرگ از تازش اسلام به ایران»
خردگرایی و ایمان ستیزی