[مزدك بامداد]

من از انسان های پیر خصوصن خوش پوش و باسوادش خیلی خوشم میاد که فکر میکنم شما اینطور باشید. خیلی هم باهاشون هم صحبتی و مراوده میکنم و البته شوخی و سر به سر هم زیاد میگذارمشون. مخصوصن شما که بسیار آستانه تحملتون بالاست و یادم میاد در یک بحثی در رابطه با کمونیسم با آرش بیخدا ایشون خیلی به شما تاختند ولی شما بزرگمنشانه رفتار کردید. با این توضیحات میخوام بدونم نظرتون نسبت به من چیه؟

من شمارا همواره مانند یک آرش بیخدای جوانتر میبینم که هنوز دارد کارآموزی بیخدایی را میگذراند.
شما یک برتری آرش بیخدا را هنوز ندارید و آنهم تراز آگاهی بالاست. تراز آگاهی شما هم خوب است
ولی برای برنده شدن در گفت و ستیز، نیاز بالاتری به آگاهی در باره ی تاریخ، سرایداشت، دانشهای
آروینی و هومنی، فلسفه های جهان و .. نیاز دارید. از انجا که هوشتان خوب است، اگر کمی زمان برای
خواندار بگذراید این کاستی تان هم زود برکنار میشود و میتوانید به ۹۵% مسلمین و ۷۵% دینباوران دیگر
چیره شوید. ولی شما همچنین یک کاستی آرش بیخدا را هم به همراه دارید و آن هواداری از کاپیتالیسم
است که نبرد بیخدایی شما را کاستی و سستی میبخشد و از باورپذیری* و رخنه* ی سخن شما میکاهد.
چنانکه سخنواره ی اروپایی میگوید، "منوی شما هنوز روند نیست!". بدید من اگر هم میخواهید در آینده،
نگرش سرمایه داری خود را نگه دارید، انرا در سخنگاه ها و سخنسراها به میان نیاورید و هتّا اگر سخت تان
باشد که کمونیستی انجا میدان داری کند، دندان روی جگر بنهید، چرا هرکس باید در میدانی که شانس
برتر و ابزار نیرومند تر دارد و فند بیشتر میداند، جنگ کند تا امید پیروزی داشته باشد. از انجا که گاه
بهترین پدافند این است که در میدان دشمن بتازیم، و از انجا که سرمایه داری اکنون در لاک پدافندی
است و چهره ی خوشی ، بویژه در جهان سوم، در نزد روشن‌ویران، کارگران و مردم هامی .. که
نیوشندگان (مخاطبان) و مشتریان گرایندی شما هستند، ندارد، بکار گیری اندرز من به شما یاری
میرساند که برماند آرش بیخدا (که یادش گرامی باد) را بتوانید بر دوش بردارید.

•

*رخنه = نفوذ
رخنه ی سخن = نفوذ کلام
باورپذیری= اعتبار

پارسیگر