[روزبه]

خیلی سفسطه باز شدید مزدک خان. چی شده؟ از دنده چپ پاشدید؟
برده آزاد بود به برده نبودن؟ درست مثل کارگری که آزاده به کارگری نکردن.
نمیدونم فهمش چرا انقدر سخته که کسی کسی رو مجبور به کارگری نمیکنه. کارگر میتونه با سرمایه اندک کار دیگه ای بکنه. به فروش رو بیاره. به بازار رو بیاره. خیلی کارها هست. شما یک مقدار قدیمی هستید و درک درستی از زندگی روزمره شاید نداشته باشید. ولی امروزه تئوری پوسیده شما در عمل شکست خورده و نشون داده که شدنی نیست. خیلی چیزها ممکنه روی کاغذ و با مرکب و قلم در ذهن ایجاد بشن، ولی در عمل ضامن اجرایی ندارند. از جمله این خزعبلاتی که شما میفرمایید.

بازهم مجبور شدم باتوجه به مفهوم گفتگوی شما این مفاهیم را کپی پست کنم تا بعد آن بتوانیم بهتر گفتگو کرده ونتیجه بگیریم وتکرار مکررات نکنیم

استثمار عریان: در جامعه‌ برده‌داری دو طبقه اصلی یعنی برده و صاحبان برده‌ وجود داشت. برده مانند ابزار تولید خرید و فروش می‌شد و در واقع برده‌دار مالک او بود و در تمام ساعت شبانه روز در اختیار صاحب‌اش قرار داشت. تمام کار برده، کار اضافی و اجباری بود و فقط در قبال این برده‌گی، غذایی بخور و نمیر از طرف برده‌دار دریافت می‌کرد تا به تواند هم چنان به تولید کار اضافی ادامه دهد. در نظام برده‌داری، استثمار عریان و آشکار، یک عرف و نرم اجتماعی بود. بقایای این نظام تا قرن نوزده در امریکا هم ادامه داشت.
استثمار نیمه‌عریان: (انتخاب اسم "استثمار نیمه عریان" از طرف وبلاگ آموختن است.) در نظام فئودالی، دیگر خبری از برده و برده‌دار نیست بلکه به جای آن‌ها دو طبقه جدید یعنی فئودال و رعیت یا سرف جای آن را می‌گیرد. در این‌جا شیوه استثمار دچار تغییراتی می‌گردد به طوری که رعیت یا سرف قطعه یا قطعاتی از زمین فئودال به صورت اجاره در اختیار می‌گیرد و می‌تواند روی آن برای خودش کار کند. اما مجبور است که یک دوم یا یک سوم و حتا در مواردی دو سوم محصولات کشاورزی تولیدی خود را به فئودال به پردازد. علاوه بر این هر زمان که ارباب نیاز داشت، رعیت باید بیگاری که کاری اجباری و بدون مزد بود، انجام دهد. به عبارت دیگر مجموع کالاهای پرداختی رعیت به فئودال به اضافه بیگاری، مانند آن است که از 12 ساعت کار روزانه او، باید 6 ساعت از روز را بدون دریافت هیچ معادلی، برای فئودال کار اضافی انجام دهد و یا از شش روز در هفته 3 روز برای خود و 3 روز برای فئودال کار اضافی انجام دهد. استثمار در نظام فئودالی به صورت نیمه عریان(سه روز پنهان است، چون به ظاهر برای خودش کار می‌کند و سه روز بیگاری عریان) خود را نشان می‌دهد. استثمار پنهان: با آغاز انقلاب‌های بورژوایی در جهان، نظام فئودالی دچار اضمحلال شده و از بین می‌رود، طبقات جدیدی جای فئودال و رعیت را می‌گیرند. تاجران عصر فئودالی به سرمایه‌دار تبدیل شده و با خلع ید کردن از رعایا یا سرف‌ها آن‌ها را به کارگر، تبدیل کردند. یعنی به تدریج رعیت از مالکیت قطعه زمین کوچک و یا اجاره‌ای خود معاف می‌گردد و تبدیل به فردی می‌گردد که مالک هیچ کالایی نیست به غیر از کالای نیروی کار که در بازوان و مغز خود دارد. او به اصطلاح آزاد می‌گردد و خورجین‌اش را بر دوش می‌گیرد و روستا را به طرف شهرها ترک می‌کند. او ناچار است برای به دست آوردن امرار معاش خود و خانواده، روانه بازار کار شود.