10-11-2013, 07:38 PM
Theodor Herzl نوشته: ارزش هر کالایی برابر با مقدار کاری است که برای آن چیز استفاده شده و ارزش اضافه آن چیزی است که سرمایه دار به آن کالا اضافه میکند و برای خود نگاه می‌دارد. در یک سیستم کاپیتالیستی بیشتر کردن این ارزش اضافه مهمترین چیز است و شما نمیتوانید در این سیستم nice باشید! بهر کشی از کارگر به این معنی هست که شما کار خود را به اندازه مقدار ناچیزی از آن ارزش اضافه میفروشید و تقسیم ارزش اضافه ۹۹ به ۱ هست به سود سرمایه دار. در یک سیستم واقعی سوسیال - آنارشیستی وسایل تولید در دست کارگر است ؛ نه در دست سرمایه در و نه در دست دولت. مثلا کارخانه تولید تلوزیون سامسونگ ۱۰ هزار کارگر دارند اگر بجای shareholderها این کارگران سود کارخانه را تقسیم میکردند چقدر سطح زندگی و در آمد آنها بالا میرفت؟ خیلی! سیستم فعلی که در بنگلادش و چین کارخانه میسازند عین برده خانه و کارگر‌ها روزی ۱۶ ساعت کار میکنند برای چند دلار انسانی نیست!
ابزار تولید بی صاحب (همگانی) مهملیست که طرفداران کمونیسم و سوسیالیسم افراطی به خورد مردم میدهند تا بگویند اگر به سمت ما بیایید در سود تولید شریک میشوید ! ولی حقیقت این است که در تمام این سیستمها تمام ابزار تولید ، زمین و دارایی های مردم به نام سیستم و جمومت ثبت میشود .
بعدها که گند کار درآمد و همه پی به پوچ بودن این داستان بردند واژه سرمایه داری دولتی از طرف کمونیستها اختراع و به بشریت اماله شد که باز همه ضعف نظام ناکارآمد و دیکتاتوریشان را به گردن سرمایه داری بیندازند .
خدای ار به حکمت ببندد دری - به کرمک زند قفل محکم تری
![[-]](https://daftarche.com/images/bootbb/collapse.png)