10-11-2013, 03:16 PM
Reactor نوشته: زندگی بدون کار که انسان وقت کافی داشته باشه که همیشه به کارهای مورد علاقه اش بپردازه رو همه دوست دارند اما در حال حاضر یک خیال ایده آل گرایانه ست!
شاید در آینده و با پیشرفت رباتیک و سایر علوم بشه یک کارهایی کرد.
در حال حاضر لازمه اش گذر از این مرحله ست.
رسیدن به اهداف مورد نظر شما پول و سرمایه میخواد و رسیدن به پول هم زحمت میخواد.
شاید این دوره ی زمانی هم گردنه ی تاریخی یا نقطه ی عطفی هست که ما درش زندگی میکنیم.
شما خودتان هم میدانید که راه دیگری نیست.
ما اینجا دربارهیِ رویکرد هومنی در بلند-زمان سخن گفتیم, یعنی با نگرش به پیشرفتی که در خودکاریزش (automatization) ابزارها و
فرایند فرآورش در زمینههایِ گوناگون داشتهایم, همین امروز میتوانیم شاید ٩٠% کارها را از پایه خودکاریزیم, جوریکه هیچ نیازی به یک آدم برای بازبینی و کنترل آنها نباشد.
چیزیکه میگوییم نیاز به پول و سرمایه از کسی ندارد (کار یکی دو تن که نیست), نیاز به دگرشِ نگرش بیشینهیِ مردم به زیستن و فرایند "کار کردن" و چراییِ آن دارد.
ما اینجا دربارهیِ کمونیسم گفتمانیدیم, ولی از بیخ سخن دربارهیِ کمونیسم نبود, دربارهیِ رهانیدن مردم
از "کار کردن" در راستای برآوردن نیازهای پایهای اشان, همچون خوراک و پوشاک و ... بود = کار-ها, work-free
به دیگرس خن, سرانجام باید دید چه کسی اینجا سرور سرنوشت خویس است, هومنی یا تکنولوژی؟ آیا هر کاری ما میکنیم از
روی بایستگیهایِ زیستبوم امان است, یا اینکه میتوانیم برای بهزیستی خود امان گامی هم در ستیز با بایستگیهایِ زیستبوم امان برداریم؟
پارسیگر
.Unexpected places give you unexpected returns