[مزدك بامداد]

۱- آیا در هیچ شرایطی حاضر به کشتن یک انسان هستید؟

در سامه هایی که قانون پروانه میدهد، مانند پدافند از خود.
اگر کسی را در پدافند از خود بکشید ( که به ناچار است)
هردادگاهی شمارا بیگناه می یابد( مگر شاید چند تا حاکم
شرع احمق) برای نمونه اگر کسی بخواهد خانواده ی مرا
از میان ببرد و من بتوانم تنها با کشتن، از این جلوگیری
کنم، در کشتن او گمان بخود راه نمیدهم، ولی اگر کسی
بخواهد خود مرا بکشد، کوشش چندانی نمیکنم. جز این
رهگذر که دارای پروانه ی قانونی و دادیک هستیم، در
جای دیگر کشتن را نباید روا دانست. با پادافره قانونی
مرگ هم ناهمداستانم. میشود بجای ان زندان با
کارهای سازنده را نهاد. برای نمونه میشود آخوند هارا
در اردوگاه کار در نزدیکی سمنان برای آبادی کویر بکار
بست!! درست است که من میکوشم خردگرا باشم
ولی گاهی که به کسی مانند لاجوردی میاندیشم،
خردم از من رخت میبندد و میخواهم او را مرده ببینم !
اینجاست که ژن های گوریلی ما به من چیره میشود!

•
پارسیگر