[مزدك بامداد]

10) آیا به روش های مسلحانه برای مبارزه با حکومت های فاشیستی اعتقاد دارید ؟

نبرد شستاری و جنگ‌افزارین با خودکامگان و ستمگران و فرمانروایانی
که سزامندی های شهروندان را زیر پا مینهند در "دادنامه ی جهانی هومنی"
( منشور حقوق بشر) هم آمده است، بویژه این فاشیسم که تنها زبان زور را
بکار میگیرد و تنها هم زبان زور را در می یابد، برای نمونه همین جمهوری اسلامی
خودمان، هر چه جهانیان با زبان نرم با اینها سخن میگفتند، میگفتند اینها از ترس
و ناتوانی این سخنان را میگویند و ما در " موضع قدرت و صلابت"!! هستیم، یا
" حسین وار میجنگیم " دیرتر که زبان زور و فروبند (تحریم) بکار بردند، ناگهان
نوشیدن جام زهر و نرمش قهرمانانه و گفتگوی تمدن ها ! و " صلح امام حسن"
و اینها به میان آمده و ببر، موش شد! ولی اگر کسی هم زورش به فاشیست ها
نرسد، از انجا که فاشیسم یک جهانبینی مافیایی و آگاهی ستیز و کودن پرور ،
برای چپاول است، کم کم گروه های درونی مافیا در نبود اپوزیسیون، بجان همدیگر
میافتند، چون "بخور بخور", مانند موتور و یا یک دیو است که هی بنزینی برای سوزاندن
و چیزی برای تاراج و خونی برای ریختن درخواست میکند ( درست مانند سپاه اسلام
در زمان پیدایش اسلام) و بویژه اگر بنمایه ها کم بشوند، این دیو ، مایه ی پاره پاره
شدن گروه مافیایی و بجان هم افتادن انها میشود ( درست مانند جنگهای درونی
اسلامی میان علی و عایشه و معاویه و عثمان و ..) تا اینکه سرانجام خودش از
درون سرنگون شود. برای نمونه رژیم ژنرال فرانکو در اسپانیا که رژیمی فاشیستی
بود و همه اپوزیسون را هم کشت، و در جنگ جهانی هم پای ننهاد و برای همین
مانند ایتالیاو آلمان نازی سرنگون نشد ولی پس از زمان کوتاهی از ناکارآمدی و
گسیختگی درونی خودبخود به آشغالدانی تاریخ پیوست.
•

پارسیگر