09-26-2013, 12:07 PM
google نوشته: درودی دیگردرود.
جناب مزدک باتوجه به سن بالایتان اگر قرار باشد مقایسه ای بین حکومت قبلی و ج.ا.ا داشته باشید چه میگویید؟ آیا این درست است که زمان شاه با همه خوبی هایش باز ایران زیر دست غرب بوده؟
نمیشود از واژه ی "زیردست" اینجوری سود جـُست. ایران چون از سوی همیاران
جنگ جهانی دوم فروگرفته شده و سپس پای شوروی کنار رفت، در اردوی باخترزمین
و سرمایه داری جای گرفت. ترس از کمونیسم و از دست رفتن سروری ها و پولها
و مفت خوری ها، انگیزه ی این بود که سرمایه داران ایرانی هم از دوستی با
باختر زمین خشنود بودند و جایگاه خود را در بخور بخور جهانی یافته بودند.
زیردست بودن از انجا بار نایی و نکوهیده میگیرد که شما به بهره مندی هایی
که شایسته ی شماست نرسید. سرمایه داران و فرمانروایان ایرانی همواره
از اینکه برخ اندکی از پول نفت بدستشان برسد اندکی ناخشنود بودند، ولی
میدانستند که باید بهر (سهم) شیر را بدهند. در زمان بویژه پایانی شاهنشاه
آریامهر، بهره ی بزرگی از پول نفت بدست ایرانیان میرسید و از اینرو نمیتوان از
زیردستی و زیردست بودن سخن گفت. بهتر است گوییم که ایران در ان سالها،
همپیمان باخترزمین، بویژه آمریکا بود. اکنون هم کمابیش همپیمان روسهاست.
از انجا که سرمایه داری زمان شاه، فاشیستی ایدئولوژیک و بویژه واپسگرای
ترادادی ( سنتی) نبود و سرمایه داران بهتری ( از سرمایه داری انگلی بازاری
که هیچ کارآفرینی ندارد) فرمانروا بودند گوشه ی چشمی هم به نوینگرایی داشتند،
بهزیستی مردم از امروز بیشتر بود. بویژه پس از زدودن ساختار فئودالیسم در بستر
"انقلاب سفید"، که خشم نیروهای کهن پرست و اسلامی را برانگیخت.
( خمینی از کنار رفتن فئودال ها و آزادی رآی دادن برای زنها و .. ناخشنود بود
ولی امروزه اسلامیست های دروغپرداز، از ستم ستیزی انقلابی ! او یاوه درایی میکنند!).
نا گفته نماند که همان ترس از کمونیسم بود که در ایران، شاه، دست آخوند را
باز نهاده و آمریکا نیز از همین ترس ، به ساختن کمربند سبز اسلامی بگرد شوروی
پرداخت ولی این جنّ سیاهی که امریکا از بتری برای زدن سرخها رها کرد،
به اندازه ای پلید و سیاه بود که گریبان همانهارا هم گرفت!
سر ناکسان را بر افراشتن
وزیشان، امید بهی داشتن
سر رشته ی خویش گم کردن است،
به جیب اندرون، مار پروردن است!
فردوسی گرانمایه
•
پارسیگر
خرد، زنـده ی جــاودانی شنـــاس
خرد، مايــه ی زنــدگانی شنـــاس
چنان دان، هر آنكـس كه دارد خرد
بــه دانــش روان را هــمی پــرورد