[مزدك بامداد]

کاملا برایم محتمل بود که چنین پاسخی می نگارید؛ از این رو بود که خود نیز در ابتدا، به بیان مردود بودن خدایان دینی اشاره نمودم و چنین چیزی را برای روشن تر نمودن مقصودم
بیان کردم:

چونان که آگاهی دارید؛ در ماتریالیسم دیالکتیک؛ "تکامل" از اصول اساسی آن به شمار می رود. پس اگر در گرو جهان مادی(با فرض شناخت درست کنونی ما از جهان) موجوداتی
هوشمندتر و تکامل یافته تر از ما دست به آفرینش زده باشند؛ چه مشکل منطقی در این امکان وجود دارد؟

ما با پذیرش گرایندِ هستیِ اینگونه جانداران و سامانه های مادی
که فراتر و هوشمند تر از ما هستند، ناسازگار نیستیم. ولی باز هم
پای میفشاریم که این زیندگان، سراسر مادی و تهی از هرگونه زاب
فرامادی باید باشند و همچنین، از انجا که آفرینش (= پدید آوردن
چیزی از هیچ) در جهان ماده شدنی نیست و هرگز در این میلیاردها
سال ، آروین نشده ، پس چنین زیندگان فرازمینی و کیهانی نیز،
نخواهند توانست دارای چنین توش و توانی باشند. بزبان دیگر ,
هر چیز مادی میتواند تنها چینش های مادی را دگرگون نماید ولی
نمیتواند سرشت ماده را دگرگون نماید: کارد، دسته اش را نمی برد!


پذیرش= قبول کردن
گرایند= احتمال
هستی = وجود
سامانه = سیستم
فراتر = متعالی تر
زاب = صفت
فرامادی = ورای ماده و ورای طبیعت
آروین = تجربه و مشاهده
توش = استعداد-طاقت
توان = قدرت
سرشت = جوهر و ذات


[SIZE=3]•[/SIZE]