[undead_knight]

این خودش از نوچه‌های احمد فردید بوده و عبارتِ غرب‌زدگی را هم از او در اثرِ یک کج‌فهمی دزدیده است. خودِ فردید هم دیگر آشناست، یک جانوری بود برای خودش که یک شیفتگیِ خاصی به هایدگر داشته که آنهم از طرفدارنِ نازیسم بوده و فردید هم به سیاقِ مرادِ خود نخست طرفدارِ شاه، بعد طرفدارِ خمینی و اسلام شد و میگفت هایدگر هم اسلام را خیلی دوست می‌دارد! نظرش در موردِ سارتر خواندنی‌ست:
این شخص از تئوریسین‌های اصلیِ یهودستیزی در ایران بوده (این را هم گویا از هایدگر آموخته). نوچه‌های او هم تعجب‌برانگیز نیست که مثلِ او شوند.

قبل فردید "سید"ش رو هم میزاشتی!بچه اولاد پیغمبره ها:)))
در همین مجلات اصلاحات! البته در دوره های متاخر هم از آشوری مطلب خوبی دیده بودم در نقد فردید،این یکدونه رو امیدوارم پیدا کنم،مخصوصا اینکه اونجا چندین نفر از منتقدان فردید کلی خاطره از شخصیتش داشتند که نشون میده چه موجود مالیخولیایی بوده:))


گفتی هایدگر یاد نقل قولی افتادم که منبعش رو یادم نیست که نظرش ای نبود فلسفه هایدگر دریایی مفاهیم فلسفی هست که بعضا تضاد دارند!کافیه فقط یک نفر بخواد یه چیز رو توش پیدا بکنه:))
برتراند راسل هم تقریبا چیز مشابهی در موردش گفته بود:

Highly eccentric in its terminology, his philosophy is extremely obscure. One cannot help suspecting that language is here running riot. An interesting point in his speculations is the insistence that nothingness is something positive. As with much else in Existentialism, this is a psychological observation made to pass for logic